Ik heb De Da Vinci code een halfjaar geleden gelezen. Toen was ik er zo door geboeid dat het boek me niet losliet, iets wat me nog maar enkele keren in mijn leven is overkomen. Vooral alle verhaaltjes en theorietjes over Jezus fascineerden me, en ook de priorij van Sion, vooral dan omdat er vooraan in het boek stond dat het een historisch feit was.
Anderhalf jaar en vele thrillers later vind ik het boek maar een gewone middelmaat. Eerst en vooral heeft Dan Brown met zijn "all historical facts", zoals hij het zo mooi kan zeggen, het grote publiek misleid. Een grondig onderzoek, beschreven in een documentaire, toont aan dat er weinig klopt van de Tempeliers, de kapel van Rosslyn en de zogenaamde symbolen in het werk van Da Vinci, om over de valse Dossiers Secrets nog maar te zwijgen. Verder is Dan Brown met zijn plotwendingen en insinuaties weinig origineel. 4 boeken op rij doet hij net hetzelfde om de lezer op een verkeerd spoor te zetten, maar je begrijpt wel dat je bij het derde en vierde boek gewoon zit te wachten op een nieuwe wending in het verhaal, zodat het zelfs voorspelbaar wordt.

En of Jezus nu echt een vrouw en kind had? Boeit me niet, waarom zou het me? Laat ondertussen het Vaticaan nog maar gratis reclame maken voor het boek...