Wat een fenomenaal boek!

Bengt Ohlsson heeft een zeer knap stukje werk afgeleverd, en ook Geri de Boer (vertaling) heeft zijn (haar?) beste beentje voor gezet, voor zover ik dat kan inschatten. Mooi geschreven, zonder hoogdravend of TE psychologisch te worden.
Je leert dominee Gregorius erg goed kennen. Geen sociaal vaardige of aantrekkelijke man, maar zo afstotelijk als hij in Dokter Glas kennelijk wordt afgeschilderd is hij echt niet. Een heel gewoon mens, zoekende, met veel twijfels en vragen.

Het nawoord van Bengt greep me behoorlijk aan, hij beschrijft hoe hij door het elke keer weer herlezen van Dokter Glas steeds nieuwsgieriger werd naar Gregorius, en dat dat hem uiteindelijk heeft doen besluiten een boek over de dominee te schrijven. Hij besluit het nawoord met een alinea over zijn verdriet toen hij (weer) afscheid moest nemen van Gregorius, omdat hij door zijn eigen boek te schrijven stiekem hoopte dat Gregorius het zou overleven. De manier waarop hij dit uitlegt is indrukwekkend.

Ik zou zooo graag zes sterren geven.

En bij deze een dikke zoen voor degene van wie ik dit prachtige boek heb gekregen!