Geen mierzoet verhaal

Donderdag 2 juni ging de film Of ik gek ben, naar het gelijknamige boek van Michiel Stoink, in première in de Nederlandse bioscoop. Altijd al een TBS-kliniek van binnen willen bekijken? Dankzij auteur Michiel Stroink, regisseur Frank Lammers, acteur Mike Weerts en directeur Smulders kan dat. Maar nu genoeg ge-eur, TBS-kliniek De Regenboog zet zijn deuren wijd voor u open…..

De succesvolle kunstenaar Benjamin zit al enkele jaren in een TBS-kliniek. Hij is veroordeeld voor mishandeling en verkrachting. Door veel drank en drugs weet hij zich hier overigens niets van te herinneren. Met hulp van dokter Bibber, een jonge psycholoog, en dokter Manders moet Benjamin alles weer op een rijtje zien te krijgen. Het leven in De Regenboog is zo gek nog niet. Benjamins dagen zijn gevuld met wachten, eten, roken, wachten, tuinieren, tafeltennis, wachten, werken in de houtwerkplaats , het verzorgen van een mierenboerderij en nog eens wachten. Wanneer het wat beter gaat, mag Benjamin de kunstwerken van directeur Smulders in kaart brengen en gaat hij schilderen in het atelier van de kliniek.

De vraag bij een boekverfilming is: Boek of film? In dit geval zeg ik beide! De film is een goede aanvulling op het boek. Wel is aan te raden het boek te lezen voordat je naar de bioscoop gaat, dan begrijp je veel beter wat er op het doek te zien is. Voor de prijs hoef je het niet te laten. De filmeditie van het boek kost net zoveel als een filmkaartje, een tientje.
Er zijn wel wat verschillen tussen boek en film, maar de verhaallijn blijft hetzelfde. Zo is de directeur in het boek een man en in de film een vrouw. En wat voor één, Monic Hendrickx is helemaal geknipt voor de rol van dubieuze directeur. Er komen meer personages voor in het boek en het slot van de film is anders dan in het boek. Het slot van het boek is trouwens ook veel beter dan in de film. Ik klapte het boek met een goed gevoel dicht, terwijl ik de bioscoopzaal verliet met een ontevreden gevoel ik mijn buik. Dit verdween overigens na een bakkie cappuccino en wat napraten over de film.

Er valt overigens genoeg na te praten over het boek en de film. Wat vinden we van het leven in de TBS-kliniek? Worden de patiënten genoeg begeleid? Horen longstaypatiënten zoals het tandloze koekiemonster Grover hier eigenlijk wel thuis? Directeur Manders weet vele geldbronnen aan te boren, wie controleert deze geldstromen in het echte leven eigenlijk? Kan dat zomaar een TBS’er met verlof of begeleid boodschappen doen? In het boek deden begeleiders en patiënten overigens hun boodschappen bij de C1000. Waarom nou niet bij de Jumbo? De tomatensaus voor autist Joeri is hier het hele jaar in de aanbieding! Ook had ik het best grappig gevonden als Frank Lammers dan even voorbij zou komen scheuren met zijn boodschappenkarretje. Tot slot is het verhaal van Benjamin deze week weer heel actueel. Zo kwam het verhaal van Martien Hunnik op tv, de man die 33 jaar onterecht vastgezeten had voor de showbizzmoord, en schreef de telegraaf over Olaf H. die al 10 jaar de dubbele moord op de garagehouder en zijn vrouw ontkent. De vraag na afloop van de film is of Benjamin, net als Martien en Olaf ook al die jaren onterecht vastgezeten heeft. Wie het boek gelezen heeft weet het antwoord!

Tot slot nog wat tips: Laat je niet door Grover verleiden tot het eten van koekjes bij het lezen van dit boek en zet een lokdoos in je boekenkast. In het boek krioelt het van de mieren.