Recensie Tweede ruimte

Was Komrij's Canon al een koopje, dit boek van Bernlef was nóg goedkoper: in de Ramsj bij De Slegte. Dat buitenkansje kon ik natuurlijk niet laten liggen! En dat is maar goed ook, want dan had ik veel minder geweten van Wallace Stevens, Elizabeth Bishop, Czeslaw Milosz, Zbigniew Herbert, Lars Gustafsson en Tomas Tranströmer. Die 'vele anderen' in de beschrijving op de achterflap van het boek valt wel mee, gelukkig, het is tenslotte maar (en helaas) een dun boekje.

Bernlef vertelt niet alleen over bovenstaande dichters, maar besteedt ook aandacht aan het vertalen van gedichten. Want dat is wat Bernlef ook doet: vertalen. Hij is o.a. de vertaler van Tranströmer en Gustafsson.
Dat is toch zo boeiend, hè. En zo moeilijk, zeker als het om gedichten gaat. Want daar telt letterlijk elk woord. Meer nog dan bij het vertalen van romans (dat zegt Bernlef niet, dat zeg ik), hoewel het bij een roman natuurlijk ook flink mis kan gaan.

Bernlef heeft me door deze verhalen en de voorbeelden die hij geeft, nieuwsgierig gemaakt naar een aantal dichters. Niet zo heel erg naar Valéry Larbaud moet ik bekennen, hoewel die in ieder geval één voor mij onvergetelijke regel heeft geschreven:

Un matin, à Rotterdam, sur le quai des Boompjes,

De rest is hier ([p. 184]) te lezen.