Moedige tienermeisjes

Dit is het eerste boek van C.L. Taylor dat ik lees. Ze schrijft 'volwassen' thrillers en dit is daar eerste YA-thriller. Door de korte inhoud was ik in ieder geval erg nieuwsgierig geworden en als je dan lovende kritieken leest liggen de verwachtingen heel hoog!
Vanaf de eerste pagina word je het verhaal in gezogen en laat het je niet meer los. Ik móest echt doorlezen en, mede door de zeer vlotte schrijfstijl, had ik boek dan ook in één dag uitgelezen. Dat heeft ook nadelen, want dan ga ik me altijd afvragen of er niet meer in had gezeten als de auteur het zus of zo had aangepakt. Eigenlijk moet je dat gevoel als lezer niet hebben, de auteur doet waar ze goed in is en als lezer moet je gewoon kunnen genieten.
De personages zijn vrij oppervlakkig, maar staan wel goed in dienst van het verhaal. Er zijn net zoveel karaktertrekken toegeschreven aan elk personage, dat hun functie duidelijk is. Enkel Drew is wat dieper uitgewerkt en je leeft als lezer ook met haar mee. Je voelt de angst die zij voelt en dat maakt het boek spannend. Toch vond ik Drew geen heel aantrekkelijk personage, maar dat is een persoonlijk gevoel.
De plot zit goed in elkaar maar is wel heel voorspelbaar. Het idee van de school is goed gevonden maar toch vrij doorzichtig en tegelijkertijd vergezocht. Ik had moeite om alles te 'geloven' en dat doet wat afbreuk aan de inleving in het verhaal.
Ik heb genoten van het boek maar ik had er stiekem wel meer van verwacht. Het is een leuk boek om je zondagmiddag mee te vullen. Ik vrees alleen dat ik volgende maand dit boek vergeten ben omdat het niet verrassend genoeg was.