Een verhaal dat verteld moet worden

‘Een verhaal dat verteld moet worden’ dat zei een van de mensen die Roxane, tijdens haar research voor dit boek, sprak. En terecht! Een heel mooi en bijzonder verhaal. Hoe gedetailleerd zij het verhaal van het huis en van de twee zussen heeft weten te reconstrueren! Geweldig!

Ik had altijd het idee dat het grootste deel van de Nederlandse bevolking op zich wel pro-joods was en zijn medemensen wel zou helpen, maar na dit boek gelezen te hebben heb ik toch het idee dat dit omgekeerd was, dat meer mensen anti-joods waren en die deze mensen het liefste zo gauw mogelijk zagen vertrekken.

Het verhaal begint op de dag dat Roxane, haar man en drie kinderen hun intrek nemen in het huis, nou ja in een stacaravan in de tuin van het huis want ze willen het huis helemaal opknappen en naar hun zin maken. Tijdens deze renovatie komen ze verborgen luiken en verstopplekken tegen en start voor Roxane de zoektocht naar het verhaal van het huis. Een verhaal wat begint bij de eerste eigenaar en dan bij de twee zussen Brilleslijper uitkomt die in dit huis en van de grootste onderduikadressen in Nederland bestieren.

Het verhaal is niet als roman geschreven en leest dus ook niet als zodanig, het is meer verhalend geschreven en leest dus net even wat anders, totaal niet onprettig vind ik.

Dit boek is wat mij betreft een must read in de categorie boeken over de 2e Wereldoorlog!