Dear Evan Hansen, een brief voor jou

Het is een mooie dag vandaag en ik wil je iets vertellen, Evan. Allereerst een felicitatie met het feit dat je van een musical bent uitgegroeid tot een heus boek. Een boek dat niet klakkeloos de musical tekst bevat maar echt tot een volledig verhaal ontwikkeld is. Dat is best knap want hoe hou je de vaart er in, zoals die in een musical zit, en krijg je daarnaast voldoende diepgang in het verhaal en de personages die een boek verlangt? Het is gelukt, het boek blijf luchtig en vlot en de personages krijgen meer vorm dan het karikatuur dat zich vormt in een musical.
Het onderwerp van het verhaal, dat ben jij zelf Evan. Jij bent de persoon die in een netelige situatie komt waar je niet voor koos en die dit omzet in een leugen. Dat laatste koos je wel zelf en daardoor werkte je jezelf in de nesten. Nu is dat iets wat bij opgroeiende pubers past. Gelukkig geldt niet voor iedereen puber dat die zo diep vast komt te zitten, maar het past wel bij jouw persoonlijkheid om in de problemen te raken, juist omdat je iets goeds wil doen voor de ander. Hete is mooi om te zien hoe je je ontwikkeld tijdens het verhaal. Daar zit enerzijds de kracht van de roman, anderzijds hadden de thema’s iets sterker uitgewerkt mogen worden. Het is goed om te zien hoe in jouw verhaal een belangrijk issue, waar behoorlijk wat pubers mee kampen, besproken wordt. Ook de manier waarop dit gedaan wordt, door de nadruk te leggen op de persoon die net niet gekozen heeft om uit het leven te stappen in beeld te brengen, vind ik goed gekozen. De afsluiting gaf mooi weer hoe je met jouw conflict omging en wat je er van leerde. Al met al was het plezierig om jouw verhaal te lezen, Evan. Dat kwam mede door het vlotte taalgebruik in een stijl die past bij de jeugd/jong volwassenen en het gebruik van social media.