Prachtig beschreven familiesaga

Het geknetter in de sterren (oorspronkelijk verschenen in 2003) werd vorig jaar vertaald. Het werd genomineerd voor de shortlist van de Europese literatuurprijs. De vertaling was van de hand van Marcel Otten, die zich meesterlijk door al die bijzondere en tevens prachtige metaforen heen gewerkt heeft.
Latere werken van Jón Kalman Stefánsson, zoals een bijzondere trilogie, alsook de boeken Vissen hebben geen voeten en Iets ter grote van het universum zijn al eerder vertaald, eveneens door Marcel Otten.

De roman bevat een kleine familiesaga waarbij het verhaal verteld wordt vanuit de beleving van de zevenjarige jongste telg van de familie. Hij beschrijft de familieverhalen zoals hij die gehoord en ervaren heeft. Het epos begint bij zijn overgrootvader, die zeer explorerend van aard was.
De auteur gebruikt veel metaforen die maken dat de lezer tijd en rust moet nemen om de tekst te kunnen bevatten. Daarnaast versiert Kalman Stefánsson zijn poëtisch geschreven verhaal met personificaties, die zo raak zijn dat het verder bijna plotloze verhaal een genot is om te lezen, alleen al vanwege de schrijfstijl.
De auteur laat de lezer zelf op zoek gaan naar de familiebanden die niet direct helder zijn. Ze worden door de bijzondere opbouw van het verhaal, waarbij de verschillende verhaallijnen niet-chronologisch langs elkaar heen strijken, stap voor stap verduidelijkt. De auteur koos voor intense thema’s, zoals onder andere eenzaamheid en rouw, en bijzondere motieven. Ook het perspectief is opvallend en heel plezierig gekozen. Dit geeft een meerwaarde aan het boek.

Een roman die opvalt door schrijfstijl, perspectief en opbouw en die tijd vraagt om er rustig en optimaal van te genieten.

Gelezen in een Hebban leesclub.