Grappig, sappig en soms schrijnend onder de suikerlaag

En dan opeens is er Sascha Naspini: een Italiaanse auteur die al behoorlijk wat romans op zijn naam heeft staan, die zomaar de Nederlandse boekwinkels binnenrolt met eerste vertaalde roman. Een titel om door een ringetje te halen en men moet wel kippig zijn wil men de gezellige boekcover over het hoofd zien. Het boek, dat vertaald werd door Miriam Bunnik en Mara Schepers, trok ook de aandacht van de Hebbancrew. Zij bombardeerden deze roman tot Boek van de Maand.

De naam van deze auteur deed vooraf geen belletje rinkelen, maar daar mag gauw veranderingen in komen. Stuur Bunnik en Schepers maar op pad, zodat er snel meer werk van hem vertaald wordt.
Al in de eerste zin wordt een bommetje gedropt en hoe verder het verhaal vordert, hoe meer bommen er droppen, oftewel, hoe meer eieren Naspini legt. Nives, een Italiaanse boerenvrouw, blijft alleen achter en kiest een van haar dieren als gezelschap. Als ze zich zorgen maakt over de gezondheid van deze gezelschapsdame, belt ze met de dorpsarts voor goede raad. Dit wordt een telefoongesprek met een staartje en vol verrassingen. Kan de dorpsarts haar dit keer helpen in deze penibele situatie?

De schrijfstijl is plezierig met mooie beeldspraak en metaforen, vol humor. Ondanks dat er opvallend veel dialogen in het boek voorkomen is het een verhaal dat erg prettig leest. De plotwendingen zijn soms wat onrealistisch maar wel altijd hilarisch. Onder dat suikerlaagje van voortdurende vrolijke grappen en grollen schuilt een diepere laag, een pijnlijk verhaal. Al met al vertelt Naspini een mooi en vaak grappig en sappig verhaal met een originele insteek en meer diepgang dan men in eerste instantie vermoedt.