Andere kijk op schoonheidsidealen

De ondertitel bij dit boek is:
Waarom het verlangen naar perfecte schoonheid ons ongelukkig maakt - en wat we ertegen kunnen doen.
Dat verlangen naar perfecte schoonheid ongelukkig maakt laat Kaller meteen al in het voorwoord zien. Ze is op een rondvaartboot in een snorkelparadijs op de Filipijnen. Daar is ze alleen maar bezig met hoe ze er uitziet zonder te genieten van de omgeving. Dan roept ze zichzelf tot de orde, er gaat een knop om. Terug van haar reis naar de Filipijnen gaat ze weer op reis, maar nu maakt ze een tocht naar het hoe en waarom van haar streven naar perfecte schoonheid.

Al snel beseft ze dat de kiem hiervoor gelegd is in haar jeugd, waarvan ze zich opmerkingen herinnert als: ‘een olifant op ballet’ en ‘Ach, zij moet gewoon met haar kop scoren.’ Ook op school is dit negatieve zelfbeeld versterkt, omdat ze gezien werd als het onsportieve dikkerdje, die als laatste werd gekozen, behalve bij basketbal vanwege haar lengte. Als tegenwicht ontwikkelt ze zich tot grappenmaakster die zeer bijdehand en ad rem op alle negatieve opmerkingen reageert en hiermee haar schijnbare onverschilligheid demonstreert.

Haar zoektocht gaat verder via vrouwenbladen die een bepaald schoonheidsideaal nastreven door de afgebeelde vrouwen te fotoshoppen. Bovendien ontdekt ze dat het economisch gezien van hoge waarde is dat vrouwen zich shit voelen over zichzelf, de markt wordt overspoeld door corrigerende kleding, zalfjes, schoonheidsbehandelingen, facelifts etc. Ook op social media ontdekt ze veel wat het heersende schoonheidsideaal onderstreept en wat er allemaal voor mogelijkheden zijn om er ‘mooier’ uit te zien. Maar tevens komt ze het begrip #bopo tegen, bodypositivity, en ontdekt dat dat is wat ze wil bereiken. Daarvoor ontdekt ze allerlei tips die ze uit gaat proberen om uiteindelijk zover te komen dat ze uit de grond van haar hart ‘Fuck beauty!’ uit kan roepen.

Fuck beauty! is een prettig leesbaar boek met heel veel herkenbare gevoelens en negatieve gedachtepatronen. Het boek leest vlot, mede door de korte hoofdstukken, maar ook door de humor en de zelfspot waarmee Nunu Kaller schrijft. Tevens durft ze zich kwetsbaar op te stellen door haar openhartige manier van schrijven over zichzelf. De meeste vrouwen zullen zich wel ergens in herkennen. Het mooie is dat ze haar verschillende stappen beschrijft, maar ook de valkuilen die meteen weer op de loer liggen. In het laatste hoofdstuk somt ze alles nog een keer puntsgewijze op wat haar uiteindelijk zover heeft gebracht om van zichzelf te houden, de basis voor echte schoonheid die van binnen zit. Voor diegenen die nog niet helemaal overtuigd zijn of aanvulling willen hebben, achterin het boek staat een lijst met geraadpleegde literatuur over dit onderwerp.