Lezersrecensie
Recensie Manneke Pis
Manneke Pis.
Bij het lezen van de titel van dit boekje zullen er zeker wenkbrauwen worden gefronst. Is dit serieuze literatuur? Moest er over dit mannetje zo nodig een boek worden geschreven? Zonder de dubbel afgedrukte bladzijden zou het boekje nog dunner zijn geworden en aanvankelijk maakt het een rommelige indruk. Toch is Geert van Istendael niet de eerste de beste schrijver en heeft hij zijn sporen op het gebied van onder meer de poëzie duidelijk verdiend. Er wordt van hem gezegd dat hij een zeer toegankelijke poëzie schrijft met een duidelijke voorkeur voor het alledaagse leven in de tegenwoordige tijd. Dit is zonder meer van toepassing op dit verhaal. Er worden vaak platte en plastische uitdrukkingen in gebruikt die zo nu en dan worden afgewisseld met clichés. Van Istendael is onder meer gefascineerd door zijn geboorte stad Brussel en dat zal hem ertoe gebracht hebben om dit boekje over het kleine mannetje te schrijven. Heel duidelijk is ook dat hij veel onderzoek heeft gedaan naar de historie van Manneke Pis en alle verhalen die in de loop der tijden zijn ontstaan er rondom heen. Alle verhalen zijn misschien niet waar gebeurd maar ze zijn in ieder geval wel amusant. Het schrijven van cabaretteksten zou een lucratieve nevenbezigheid kunnen zijn voor van Istendael. Op velerlei manieren draagt Manneke Pis bij aan de economie van de stad Brussel, zijn beeltenis wordt in allerlei vormen te koop aangeboden. Er zijn bierpullen, aanstekers, balpennen, koffiemokken, sleutelhangers en nog tientallen andere voorwerpen met daarop de beeltenis van het kleine jongetje. Het meest interessant is misschien wel de kurkentrekker in de vorm van Manneke Pis. In diverse andere steden vinden we beeltenissen van het mannetje onder andere in Geraardsbergen maar natuurlijk is het beeldje in Brussel de enige echte. Wel kreeg hij een zusje, Jeanneke Pis, waarschijnlijk op aandringen van feministen die vonden dat er een eind gemaakt moest worden aan de ongelijkheid der seksen zoals die tot uitdrukking kwam in het alleen maar tentoonstellen van een bloot mannetje. Wel is het meisje beperkt in haar bewegingsvrijheid doordat zij is opgesteld achter rood geverfde tralies. Buitengewoon groot is de verzameling kostuums waarmee Manneke Pis kan worden uitgedost. Vrijwel alle lidstaten van de Europese Unie hebben een bijdrage geleverd in de vorm van hun nationale klederdrachten. Er is een ruimtevaarderpak en ook de kleding van de stripfiguur Obelix ontbreekt niet. John Bull is vertegenwoordigd evenals Elvis Presley en Mozart maar het meest opmerkelijke kostuum is wel dat van Nelson Mandela compleet met pruik met grijze krulletjes. Niet elk kostuum wordt zonder meer geaccepteerd, er moet over vergaderd worden door de Orde der Vrienden van Manneke Pis samen met de schepen van cultuur en het Geschiedkundig Genootschap van de stad Brussel. Alle reclame-uitingen in de aangeboden kostuums worden geweerd. Het zal de lezer duidelijk worden dat er op een uiterst serieuze wijze wordt omgegaan met Manneke Pis, het is tenslotte het symbool van vrije meningsuiting en Brussel blijft daardoor een vrije en plezante stad.
Manneke Pis, auteur Geert van Istendael, uitgeverij Atlas, ISBN 978 90 8924 113 9.
Bij het lezen van de titel van dit boekje zullen er zeker wenkbrauwen worden gefronst. Is dit serieuze literatuur? Moest er over dit mannetje zo nodig een boek worden geschreven? Zonder de dubbel afgedrukte bladzijden zou het boekje nog dunner zijn geworden en aanvankelijk maakt het een rommelige indruk. Toch is Geert van Istendael niet de eerste de beste schrijver en heeft hij zijn sporen op het gebied van onder meer de poëzie duidelijk verdiend. Er wordt van hem gezegd dat hij een zeer toegankelijke poëzie schrijft met een duidelijke voorkeur voor het alledaagse leven in de tegenwoordige tijd. Dit is zonder meer van toepassing op dit verhaal. Er worden vaak platte en plastische uitdrukkingen in gebruikt die zo nu en dan worden afgewisseld met clichés. Van Istendael is onder meer gefascineerd door zijn geboorte stad Brussel en dat zal hem ertoe gebracht hebben om dit boekje over het kleine mannetje te schrijven. Heel duidelijk is ook dat hij veel onderzoek heeft gedaan naar de historie van Manneke Pis en alle verhalen die in de loop der tijden zijn ontstaan er rondom heen. Alle verhalen zijn misschien niet waar gebeurd maar ze zijn in ieder geval wel amusant. Het schrijven van cabaretteksten zou een lucratieve nevenbezigheid kunnen zijn voor van Istendael. Op velerlei manieren draagt Manneke Pis bij aan de economie van de stad Brussel, zijn beeltenis wordt in allerlei vormen te koop aangeboden. Er zijn bierpullen, aanstekers, balpennen, koffiemokken, sleutelhangers en nog tientallen andere voorwerpen met daarop de beeltenis van het kleine jongetje. Het meest interessant is misschien wel de kurkentrekker in de vorm van Manneke Pis. In diverse andere steden vinden we beeltenissen van het mannetje onder andere in Geraardsbergen maar natuurlijk is het beeldje in Brussel de enige echte. Wel kreeg hij een zusje, Jeanneke Pis, waarschijnlijk op aandringen van feministen die vonden dat er een eind gemaakt moest worden aan de ongelijkheid der seksen zoals die tot uitdrukking kwam in het alleen maar tentoonstellen van een bloot mannetje. Wel is het meisje beperkt in haar bewegingsvrijheid doordat zij is opgesteld achter rood geverfde tralies. Buitengewoon groot is de verzameling kostuums waarmee Manneke Pis kan worden uitgedost. Vrijwel alle lidstaten van de Europese Unie hebben een bijdrage geleverd in de vorm van hun nationale klederdrachten. Er is een ruimtevaarderpak en ook de kleding van de stripfiguur Obelix ontbreekt niet. John Bull is vertegenwoordigd evenals Elvis Presley en Mozart maar het meest opmerkelijke kostuum is wel dat van Nelson Mandela compleet met pruik met grijze krulletjes. Niet elk kostuum wordt zonder meer geaccepteerd, er moet over vergaderd worden door de Orde der Vrienden van Manneke Pis samen met de schepen van cultuur en het Geschiedkundig Genootschap van de stad Brussel. Alle reclame-uitingen in de aangeboden kostuums worden geweerd. Het zal de lezer duidelijk worden dat er op een uiterst serieuze wijze wordt omgegaan met Manneke Pis, het is tenslotte het symbool van vrije meningsuiting en Brussel blijft daardoor een vrije en plezante stad.
Manneke Pis, auteur Geert van Istendael, uitgeverij Atlas, ISBN 978 90 8924 113 9.
1
Reageer op deze recensie
