De wreedheid van de mens blijft hangen

De verhalen van Wilbur Smith gaan over mensen, mensen in Afrika. Met Woestijngod gaat de auteur terug naar Egypte, naar de tijd van de farao's. Ook nu is Taita de hoofdrolspeler, een slaaf, een eunuch, eigenzinnig en ook een tikkeltje verwaand.
In dit deel staat de strijd tegen de Hyksos centraal en daarvoor reist Taita door de Arabische woestijn, vaart over de Nijl, maar belandt ook in het Minoïsche Kretha, waar de god Kronos door zijn zoon Zeus is geketend. Smith verhaalt over Knossos en Babylon, oude beroemde steden. Maar ook wordt er afgerekend met vijanden, die of als slaaf op de roeibank eindigen of gewoon worden afgemaakt. En hebben ze geluk, dan magen ze blijven leven, maar wel zonder duimen en ontmand, zodat ze geen boog of zwaard meer kunnen hanteren en geen vrouwen en kinderen kunnen verkrachten. Dat beeld blijft bij mij uiteindelijk hangen.