Onsterfelijk

Ze hingen de ongeregistreerden op in het oude pakhuisdistrict. Het was een openbare executie, dus iedereen ging kijken.
Ik stond achteraan, een naamloos gezicht in de menigte, te dicht bij de galgen om me op mijn gemak te voelen, maar niet in staat mijn blik af te wenden. Het waren er drie deze keer, twee jongens en een meisje. De oudste was ongeveer even oud als ik – zeventien – en mager, met grote angstige ogen en vettig donker haar dat tot op zijn schouders hing. De andere twee waren nog jonger, veertien en vijftien, schatte ik, en broer en zus, afgaande op het identieke vlassige haar. Ik kende hen niet; ze hoorden niet bij mijn groepje. Ze zagen er hetzelfde uit als alle andere ongeregistreerden: mager en haveloos, met ogen die onrustig heen en weer schoten, als dieren in de val. Ik voelde mee met hun wanhoop. Het was voorbij. de val was dichtgeklapt; de jagers hadden hen te pakken, en er was geen uitweg. (blz. 2)

Allison woont in een wereld waar vampieren de baas zijn. Mensen worden gebruikt als slaven en als bloeddonor. Mensen die dat niet willen zorgen dat ze niet geregistreerd staan. Ze verstoppen zich en leven in het geheim.

Allison heeft geen ouders meer. Ze woont met een groepje jongeren in een oude fabriek. Op een dag, als Allison via de geheime tunnels naar het gebied buiten de stad gaat, ontdekt ze in een verlaten huis een voorraad met blikken eten. Een paar dagen later neemt ze haar vrienden mee om deze voorraad op te halen. Maar er gaat iets mis… Het wordt donker en ze worden aangevallen door rabdo’s (een kruising tussen vampieren en mensen). Allison raakt zwaargewond. Ze wordt gevonden door een vampier en die geeft haar een keus.

Zal Allison ervoor kiezen om verder te leven als vampier? Hoe zal haar leven er dan uit gaan zien? Zal ze haar vrienden nog terugzien?

Lees de rest van mijn recensie op Ikvindlezenleuk