Lezersrecensie
De evolutie van Calpurnia Tate
In 1899 konden we de duisternis al bedwingen, maar niet de hitte van Texas.
Uren voor zonsopgang stonden we in het aardedonker op, als er aan de oostelijke hemel amper een streep diepdonkerblauw was te zien en de horizon nog inktzwart bleef. We staken petroleumlampen aan die we als ons eigen flakkerende zonnetje in het duister voor ons uit droegen.
’s Ochtends moesten we een complete dagtaak aan werk verzetten, want ’s middags dreef de verzengende hitte ons terug in het grote huis met de gesloten luiken. Daar lagen we onder de hoge plafonds van schemerige vertrekken als zwetende slachtoffers op bed. De lakens werden besprenkeld met eau de cologne, moeders gebruikelijke zomerremedie die maar een minuut hielp.
Om drie uur, als het tijd werd om weer op te staan, was de temperatuur nog altijd moordend. (blz. 7)
Calpurnia, ze wordt Callie Vee genoemd, is bijna 12 en het enige meisje thuis. Ze heeft 6 broers. Het is 1899 en ze wonen in Texas. Callie Vee vindt het heerlijk om buiten te zijn. Callie probeert zoveel mogelijk haar eigen gang te gaan. Ze kijkt goed om zich heen en het is haar opgevallen dat sprinkhanen verschillende kleuren hebben. Soms zijn ze gelig, soms zijn ze groenig.
Callie Vee gaat hier met haar opa over praten. Tot voor kort hadden ze eigenlijk niets te bespreken met elkaar, maar nu Callie Vee zich interesseert voor natuur wel. Haar opa is geïnteresseerd in natuur en wetenschap. Zo laat hij Callie Vee zien wat een microscoop is…
Samen met haar opa gaat Callie Vee vaak wandelen. Ze verzamelen dan plantjes en insecten om ze thuis beter te bekijken. Op een dag vinden ze een plantje waarvan haar opa denkt dat het nog door niemand is ontdekt. Ze laten er een foto van maken en sturen het op naar Washington, waar een commissie zal kijken wat voor plantje het is. Callie Vee zou het liefste de hele dag met haar opa op stap zijn, maar haar moeder heeft andere plannen. Ze vindt dat het tijd wordt voor Callie Vee om zich als een meisje te gedragen en de dingen te leren die later belangrijk zullen zijn voor haar, zoals koken, borduren, breien enzovoort.
Zal Callie Vee naar haar moeder luisteren? Mag ze nog wel met haar opa op stap? Wanneer krijgen ze een antwoord uit Washington?
Lees de rest van mijn recensie op Ikvindlezenleuk
Uren voor zonsopgang stonden we in het aardedonker op, als er aan de oostelijke hemel amper een streep diepdonkerblauw was te zien en de horizon nog inktzwart bleef. We staken petroleumlampen aan die we als ons eigen flakkerende zonnetje in het duister voor ons uit droegen.
’s Ochtends moesten we een complete dagtaak aan werk verzetten, want ’s middags dreef de verzengende hitte ons terug in het grote huis met de gesloten luiken. Daar lagen we onder de hoge plafonds van schemerige vertrekken als zwetende slachtoffers op bed. De lakens werden besprenkeld met eau de cologne, moeders gebruikelijke zomerremedie die maar een minuut hielp.
Om drie uur, als het tijd werd om weer op te staan, was de temperatuur nog altijd moordend. (blz. 7)
Calpurnia, ze wordt Callie Vee genoemd, is bijna 12 en het enige meisje thuis. Ze heeft 6 broers. Het is 1899 en ze wonen in Texas. Callie Vee vindt het heerlijk om buiten te zijn. Callie probeert zoveel mogelijk haar eigen gang te gaan. Ze kijkt goed om zich heen en het is haar opgevallen dat sprinkhanen verschillende kleuren hebben. Soms zijn ze gelig, soms zijn ze groenig.
Callie Vee gaat hier met haar opa over praten. Tot voor kort hadden ze eigenlijk niets te bespreken met elkaar, maar nu Callie Vee zich interesseert voor natuur wel. Haar opa is geïnteresseerd in natuur en wetenschap. Zo laat hij Callie Vee zien wat een microscoop is…
Samen met haar opa gaat Callie Vee vaak wandelen. Ze verzamelen dan plantjes en insecten om ze thuis beter te bekijken. Op een dag vinden ze een plantje waarvan haar opa denkt dat het nog door niemand is ontdekt. Ze laten er een foto van maken en sturen het op naar Washington, waar een commissie zal kijken wat voor plantje het is. Callie Vee zou het liefste de hele dag met haar opa op stap zijn, maar haar moeder heeft andere plannen. Ze vindt dat het tijd wordt voor Callie Vee om zich als een meisje te gedragen en de dingen te leren die later belangrijk zullen zijn voor haar, zoals koken, borduren, breien enzovoort.
Zal Callie Vee naar haar moeder luisteren? Mag ze nog wel met haar opa op stap? Wanneer krijgen ze een antwoord uit Washington?
Lees de rest van mijn recensie op Ikvindlezenleuk
1
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Ikvindlezenleuk (Mathilde)
Gesponsord
Deze thriller trekt je razendsnel mee in een complot met onbetrouwbare staatslieden met hun eigen agenda's, internationale conflicten en hoogoplopende bedreigingen voor de samenleving.
