Recensie van "Het midden van nergens"

Al weken wil ik over niets anders praten. Toch is het me gelukt te zwijgen. Na vanavond zal het nog moeilijker zijn, maar ik weet zeker dat dit het waard is.
Donja vetert het lijfje van mijn jurk zo strak mogelijk.
‘Je bent te dun.’
‘Dat weet ik ook wel.’ Bijna flap ik eruit dat zij te dik is, maar ik wil de avond niet verpesten. Ik ben allang blij dat ik een van haar jurken kan lenen, anders kom ik niet eens binnen. Dit keer kies ik de donkergroene, die kleurt volgens haar het mooist bij mijn ogen.
‘Het wordt tijd dat je er zelf een koopt,’ zegt ze. Alsof ik dat niet weet. Donja vist een zwart fluwelen lint uit een van haar laatjes. ‘Vanavond trekken we het lijfje hiermee wel strak.’
Ik draai rondjes voor de spiegel en gooi mijn zwarte haar over mijn schouders. Mijn rijglaarsjes staan er super onder. Precies zoals ik had gedacht. En mam gister maar zeuren dat sneakers veel sportiever staan onder een spijkerbroek. Kon ik maar altijd zo zijn. Niemand die mijn spillebenen en sprietarmen ziet. Ik haal diep adem. (1 van 107)

Informatie over het boek
Titel: Het midden van nergens
Schrijver: Yvonne Deinert
Bladzijden: 107
Uitgeverij: Letterrijn, 2014 (1e druk) - ook als e-boek
Doelgroep: 15+

Een uitgebreide recensie vind je op mijn website Ikvindlezenleuk:
http://www.ikvindlezenleuk.nl/2014/06/yvonne-deinert-het-midden-van-nergens.html