Emotionele andere kijk op de oorlog.

Recensie Voor het blog in de boekenkast.

Een emotioneel verhaal over de joodse bevolking, de tweede generatie na de generatie die de oorlog heeft overleefd. Wie denkt dat de oorlog voorbij is, heeft het mis want in de generaties erna is nog veel leed te vinden en te voelen van wat de oorlog allemaal veroorzaakt heeft.

Van binnen is alles stuk draait voornamelijk om een joodse man wiens vrouw op een avond verongelukt. Maar, zo vindt de familie, veel erger dan de oorlog zal dat niet zijn. Rondom hem worden verhalen en gebeurtenissen van de hele familie belicht. Alles staat direct of zijdelings nog in het teken van de holocaust. Iedereen heeft wel iemand verloren in die tijd of kent gruwelijke verhalen die gebeurd zijn.

Op de cover staat een mooie vrouw, pas later besef je dat Daisy de overleden vrouw van het hoofdpersonage moet zijn. Scherp afgebeeld de davidster met wazig eromheen een personage. Het boek heeft een mooi formaat en ligt lekker in de hand.

Als je begint met lezen, merk je al snel dat het verhaal soepel verloopt. Ondanks dat de sfeer in het boek enigszins gemoedelijk aanvoelt, voel je wel de sfeer van het leed dat er bij deze groep mensen leeft. Gebeurtenissen worden vlot en bijna laconiek beschreven, maar het tegendeel is waar. Als lezer voel je ook de emotie die er eigenlijk achter schuilt. Wat dat betreft is dit een heel mooi verhaal met een diepe lading. Als lezer word je ook continu gedwongen om de aandacht erbij te houden, omdat dit verhaal echt een emotionele lading kent. De schrijfwijze op zich is best oppervlakkig, maar op een of andere kunstige manier word je als lezer toch meegetrokken in een bepaalde emotie.
Van begin tot het eind is die toon hetzelfde en voel je wat de schrijver bedoelt. Het boek verveelt dan ook zeker niet, maar is ook geen alledaagse pageturner.

Kortom, een bijzonder zeer mooi boek dat het verdient gelezen te worden. Ik geef dit boek 4 sterren