Hoop blijft altijd de oplossing

Het beeld van de man die tussen de brokstukken van het oorlogsgeweld in Syrië piano speelt, heeft heel de wereld gezien. Hoe die beelden tot in de westerse wereld zijn geraakt is een ander verhaal dat alleen door de auteur, Aeham Ahmad, zelf kan verteld worden. En dat doet hij ook in dit biografische boek, De pianist van Yarmouk.
Een verhaal dat vlot leest en echt opgetekend is zoals de auteur het verteld, zonder al teveel poespas.
Het grootste gedeelte van het boek gaat over Aeham’s jeugd, zijn ouders, vrienden, gezin en natuurlijk over hoe de muziek hem steeds heeft blijven sturen.
Van een gewoon doordeweeks gezin, tot iemand die toch goed in zaken was maar omwille van het Syrisch beleg alles kwijtraakte is een verhaal dat menig Syriër of Palestijn kent. Maar de moed en de doorgedrevenheid om muziek te blijven spelen maakt dit verhaal alleen maar heldhaftig.
Spijtig genoeg zijn er zoals Aeham heel veel mensen slachtoffer van dit smerige oorlogsspel dat Assad speelt. En spijtig genoeg zijn er niet zoveel mensen die er een beter leven hebben door gekregen, als ze dan nog in leven zijn.
Een verhaal dat een klein beetje ons laat meekijken in het bloedvergieten in Damascus en omstreken en waarbij je blij bent dat Aeham en zijn gezin het hebben overleefd. Maar waarbij je ook nog stilstaat bij alle mensen die niet uit Syrië weg geraken en ook terug recht hebben op een klein beetje geluk.