Een mooi eerbetoon aan een leven dat te jong eindigde

Het verlies van een kind wordt door eenieder op zijn eigen manier verwerkt. Theo Barkel, de auteur, heeft samen met de ouders, zus en vrienden dit boek geschreven om toch enig inzicht te krijgen in het overlijden van Dylan.
Wat is er die nacht gebeurt, waarom wordt er door bepaalde personen zo achterdochtig gehandeld, waarom is Dylan niet onmiddellijk gevonden? Is er iemand verantwoordelijk of is het een spijtig ongeluk? Allerlei vragen die door je hoofd malen als je met een plots en vreemd overlijden te maken krijgt.
Dylan Proosten, vergeet mijn naam niet geeft een mooie kijk op het korte leven van Dylan, van geboorte tot overlijden.
Hetgeen me het meest aansprak was het gedeelte van de paragnosten die toch allemaal enigszins met eenzelfde verhaal kwamen. Dit moet voor Fon en Angelie, de ouders van Dylan, toch een klein beetje een hulp in de verwerking geweest zijn. Niets is erger dan met zoveel vragen achter te blijven.
Geen lijvig boek, maar wel mooi verwoord waar ik graag 3,5/5 voor geef.