Leven met Asperger

Ik had nog niet de gelegenheid gehad om me te verdiepen in het Rosie Project van Graeme Simsion. Toen het Rosie Effect arriveerde, moest natuurlijk alles wijken zodat ik beide boeken achter elkaar kon lezen om een duidelijk beeld van Don Tillman te krijgen.
Beide boeken heb ik met veel plezier gelezen. Eigenlijk is het ongehoord om te zeggen dat je iemand met Asperger-syndroom wel grappig vond, maar het is wel zo. Don komt in zoveel situaties terecht als hij van zijn oorspronkelijk plan afwijkt dat hij iedere week opnieuw opstelt, dat het heel dikwijls hilarisch wordt. Wat voor ons als normaal wordt aanzien, is een hele opgave in de denkwereld van Don. Helemaal niet makkelijk, maar hij probeert zich toch aan te passen omdat hij zijn vrouw zoveel mogelijk wil ontzien van stress.
Waar Don in het eerste boek moeilijk contacten legt, heeft hij nu toch al een aantal echte vrienden gemaakt. Die hem ieder op hun eigen manier met de nodige raad en daad bijstaan.
Persoonlijk vind ik Het Rosie Effect nog beter dan het eerste boek, Het Rosie Project.
Heel fijne lectuur die geen moment vervelen en waar ik graag 4 sterren aan geef.