Recensie Schaduwzuster

In deze tweede thriller van Simone van der Vlugt wordt de lezer verrast door de twee verhaallijnen. Marjolein vertelt de gebeurtenissen tot aan haar dood. Marlieke, haar tweelingzus, vertelt de gebeurtenissen vanaf de dood van Marjolein tot de ontknoping. Deze twee komen afwisselend aan bod waardoor het in het begin wat verwarrend leest.

Wanneer duidelijk wordt in welke tijd de twee vertelsters leven begint het boek interessant te worden. Simone weet de spanning goed op te voeren mede door de herkenbaarheid van het hedendaagse leven. Zo is Marjolein docente op het vmbo, het is een zwarte school, dan is er het geweld op school. Ook in kleinere dingen zie je de alledaagsheid terug, van de koffie tot de winkels waar ze komt. Het fijne hiervan is dat het een geloofwaardig verhaal wordt. De manier waarop Marlieke omgaat met de dood van haar zus heeft me wel geraakt. Ik denk dat het voor velen herkenbaar kan zijn.

Het is al snel duidelijk dat Marjolein dood is, dan blijft uiteraard de vraag wie het heeft gedaan. In dit boek is ook de vraag waarom ze wordt vermoord erg interessant en laat de lezer daardoor wel meedenken. Natuurlijk wordt je op het verkeerde been gezet, door de onverwachte plotwendingen zelfs meer dan eens. De ontknoping laat wat lang op zich wachten maar is verrassend en apart.

Toch zijn er wel wat minpuntjes. De reacties van de collega’s van Marjolein zijn op z’n minst vreemd te noemen. Ook vind ik dat sommige onderlinge relaties niet echt tot zijn recht komen. Dat gaat echter niet op voor de tweelingzussen. Door de perspectiefwisselingen kan de lezer zich niet echt inleven in de hoofdpersoon, er zijn er immers twee waarover je allebei vanuit de eerste persoon leest. Een voordeel is wel dat je de relatie van de zussen beter begrijpt en goed ziet hoe de buitenwereld op de zussen reageert.

Al met al een geslaagd boek, wat in niets lijkt op haar debuut De Reünie. Het boek leest lekker snel en makkelijk. Een leuk boek voor de regenachtige zondag.