Het Rosie Project: hardop lachen om een hartverwarmend verhaal

Don Tillman is hoogleraar genetica en heeft het Syndroom van Asperger. Hierdoor heeft Don een verminderd empathisch vermogen, kan hij zich obsessief interesseren voor hele specifieke onderwerpen of alles letterlijk nemen wat er wordt gezegd. In 'Het Rosie Project' leren we Don met al zijn eigenaardigheden kennen. Al op de eerste pagina weet Simsion zijn autistische personage zó nadrukkelijk te typeren, dat de lezer al meteen hardop zal moeten lachen. De auteur haalt de scherpe randjes er daardoor direct vanaf.

Don doet alles volgens een uitgestippeld plan en wijkt geenszins van deze structuur af. Hij heeft een wekelijks schema voor het avondeten, en plant zijn dagelijkse routine tot op de seconde. Hij wordt zeer onrustig van enige afwijking in zijn ordelijke bestaan. En toch is het een vrouw die Don mist in z'n leven. Door zijn vreemde gedrag komt hij niet verder dan een eerste afspraakje. Maar zelf heeft hij ook wat noten op zijn zang. Ronduit hilarisch is de absurde enquête, die hij opstelt om de perfecte kandidaat mee te vinden. En dan is daar Rosie; iemand die in geen enkel opzicht voldoet aan de vereisten van Don. Tóch weet Rosie hem met haar tegengestelde karakter onbedoeld te intrigeren.

Vrijwel continue ben je als lezer hardop aan het lachen om de absurde situaties waarin Don belandt. Hartverwarmend is het hoe Don langzaamaan zichzelf leert kennen en probeert zich aan te passen aan de normen van de maatschappij. Bewonderenswaardig is het hoe de auteur met een gezonde dosis humor een vaak onbegrepen stoornis tegen het licht durft te zetten. Je hart gaat uit naar de eigenaardige Don en je krijgt die lach – soms zelfs schaterlach – gedurende het hele boek niet van je gezicht.