Thuiskomen is nog nooit zo leuk geweest...

Citaat uit Harry Potter en de steen der wijzen: blz 69:
Op dat moment passeerde een groepje mensen en hij ving een paar woorden op van hun gesprek.
-natuurlijk boordevol Dreuzels-
Harry draaide zich haastig om en zag een mollige vrouw en vier jongens, stuk voor stuk met vuurrood haar. Ze hadden ook alle vier een karretje met net zo'n hutkoffer als Harry- en een uil.
Harry volgde hen met bonzend hart. Ze bleven staan en Harry ook, zo dichtbij dat hij ze net kon verstaan.
En, op welk perron moeten we zijn? zei de moeder van de jongens.
9 3/4! piepte een klein meisje, ook met rood haar, dat haar moeders hand vasthield. Ma, waarom mag ik niet mee....
Je bent nog te jong Ginny. Niet zeuren. Oké, Percy, ga jij maar eerst.
Zo te zien de oudste jongen liep met kordate passen naar perron 9 en 10. Harry keek en deed zijn best om niet met zijn ogen te knipperen, voor het geval hij weer iets miste- maar net toen de jongen bij hek tussen de twee perrons was, zwermde er een groep toeristen langs en tegen de tijd dat de laatste rugzak was verdwenen was de jongen nergens meer te bekennen.
Nu jij, Fred, zei de mollige vrouw.
Ik ben Fred niet, ik ben George, zei de jongen. Noem jij jezelf onze moeder? Zie je niet dat ik George ben, mens?
Sorry, George, schat.
Ik maakte maar een grapje, ma. Ik ben Fred, zei de jongen. Hij liep naar het hek en zijn tweelingbroer riep dat hij moest opschieten. Dat deed hij waarschijnlijk ook, want een paar tellen later was hij verdwenen. Hoe had hij hem dat geflikt?
Nu liep de derde broer gedecideerd naar het hek tussen de perrons - hij was er bijna - en toen was hij nergens meer.
Er zat niets anders op.
Neemt u me niet kwalijk, zei Harry tegen de mollige vrouw.
Hallo, liefje, zei ze. Ga je voor het eerst naar Zweinstein? Ron is ook nieuw.

Harry Potter lezen is net als thuiskomen. Ik zal eerlijk met u zijn....toen de eerste hype rond Harry Potter uitbrak, was ik nogal sceptisch. Hoe leuk kon een boek over een tovenaar nou zijn.
Na een aantal jaren een paar boeken en ik geloof zelfs als de eerste film, raakte ik toch nieuwsgierig.
Destijds was ik lid van de bibliotheek en ik besloot het eerste deel maar eens te lenen.
Vanaf het eerste hoofdstuk was ik verkocht.
De verhaallijn zit goed in elkaar, het is leuk geschreven, ook met lekker veel humor en je kan er zo lekker mee wegdromen, alsof je zelf in het verhaal zit.
De boeken staan ondertussen gekocht in de boekenkast thuis en ik kan het niet laten in ieder geval 1 deel elk jaar te lezen rond kerst, met een deken en een kop thee op de bank. Kaarsjes aan, beetje schemerig en lekker even weg naar de wereld van hocus pocus en tovenarij.
Oja, natuurlijk wordt er ook een filmmarathon gepland elk jaar rond kerst met de zelfde deken en dezelfde kaarsen.