Een levensles via voetbal

Britt-Marie is een vrouw van 63, helemaal vastgeroest in haar huwelijk met Kent. Ze leeft haar leven volgens vaste patronen, wat anderen wel niet over haar kunnen denken is heel belangrijk; schoonmaken en de overhemden van Kent wassen is haar levensdoel. Het balkon haar enige ontspanning. Kent ziet haar amper staan, heeft geen waardering voor haar, noemt haar sociaal onhandig. En dat is ze ook zo blijkt uit haar bezoeken aan het arbeidsbureau waar ze een jonge medewerker het bloed onder de nagels vandaan haalt. Britt-Marie vindt namelijk dat ze een baan nodig heeft, als je een baan hebt, dan word je gemist wanneer je niet op je werk verschijnt. Dan kunnen ze je niet na maanden dood op de vloer vinden in je eigen huis. Briit-Marie vindt werk in Borg, een klein dorp wat grotendeels verlaten is door de inwoners omdat er geen werk meer is. Is Britt-Marie tot dan een hele vreemde eend in de bijt, in Borg is ze dat absoluut niet. Het ene personage is nog kleurrijker dan het andere. Ze maakt er warempel vriendinnen, Iemand en Bank. Ze gaat er als beheerder in een jongerencentrum werken maar wordt al snel coach van het voetbalteam in wording. Daarbij wordt ze geholpen door Sami, een jongeman met verkeerde vrienden maar ook met een heel groot hart. Britt-Marie leert in Borg te kiezen voor zich zelf, wat zij belangrijk vindt in het leven. En Borg? Borg verandert met haar mee, het wordt weer een dorp waarin geleefd wordt.
De auteur hanteert een bijzondere schrijfstijl. In het begin gebruikt hij veel korte en eenvoudige zinnen. Daardoor worden de aparte trekjes van Britt-Marie en haar afhankelijkheid nog opvallender. Terwijl het verhaal evolueert en je de geschiedenis van Britt-Marie leren kennen, je haar gaat begrijpen, verandert de schrijfstijl mee. Als lezer wordt je op prachtige zinnen getrakteerd die je ook dieper over het leven laten nadenken. “Want als we de mensen die we liefhebben niet vergeven, wie dan wel? Wat is liefde, als het niet betekent dat we onze geliefden liefhebben als ze dat niet hebben verdiend?” Het is al met al een schitterend boek waarin veel humor verwerkt zit maar waar ik ook af en toe een traantje moest wegpinken. En mocht je op de cover de volgende punten opvallen, de rode punt, de rat, de sjaal, de handtas en de voetbal: ze spelen allemaal een rol in het verhaal!