doorzettingsvermogen en vertrouwen

Wat een ontroerend verhaal! Stel je eens voor dat je 10 jaar lang gevangen wordt gehouden in een huis, afhankelijk bent van de nukken van je ontvoerder. Een man die je vader had kunnen zijn maar die absoluut geen vaderlijke gevoelens voor je koestert maar je stelselmatig verkracht, je aan de ketting legt en je amper te eten geeft. Dan ontvoert ie nog een meisje en daarna nog een en er is niemand die hem tegen houdt. Een verhaal van 3 overlevers, verteld door twee van hen, Amanda en Gina. Amanda is 17 als ze door Ariel Castro wordt ontvoerd, Gina slechts 14. Beide meisjes doen afwisselend hun verhaal in het boek. Ze vertellen het verhaal rauw, vol emotie, aan de hand van hun eigen dagboekfragmenten. Als lezer wordt je hun verhaal ingezogen, maakt hun wanhoop mee maar ook de fragmenten waarin ze zien op de tv dat hun familie niet opgeeft en ze blijft zoeken. Een verhaal waarin de hoop levend blijft en hun ontvoerder uiteindelijk toch aan het kortste eind trekt. Amanda die in gevangenschap haar moeder verliest maar daar een dochter voor terug krijgt, die de kracht blijft vinden om het positieve van dingen te zien. Gina die ontvoerd en misbruikt wordt door de vader van haar vriendin maar die haar vriendin dat niet kwalijk neemt. Voor beide meisjes heb ik diep respect, ze kijken vooruit in hun leven en weigeren Ariel Castro, hun ontvoerder, te laten zegevieren. Dit verhaal raakt en ontroert je, je hoopt dat deze nachtmerrie aan je voorbij gaat!