Recensie De twaalf stammen van Hattie

De twaalf stammen van Hattie vertelt via haar kinderen over het leven van een arme zwarte vrouw. Na het trieste verhaal over haar eerste twee kinderen is er amper ruimte voor liefde over, alle energie gaat in het overleven zitten. Dat gebrek aan liefde dragen de kinderen later met zich mee.
Ayana Mathis schrijft heel direct zonder poespas, puur zonder rauw te worden. Het is sowieso een indrukwekkend boek, maar ik werd het meest geraakt door de manier waarop ze het doordraaien van een van de zonen in Vietnam weet te verwoorden.