Een heerlijke, spannende en tegelijkertijd een ontspannende thriller.

Hilde Vandermeeren (°1970) woont met haar gezin in Torhout. Ze studeerde psychologie in Leuven en gaf tien jaar les in het secundair onderwijs. Ze won diverse literaire prijzen waaronder een Zilveren Griffel (2005), twee Vlag en Wimpels (2006 en 2013), een White Raven (2007) en een Boekenwelp (2007).

De cover toont het donkere, mistige weer van Glasglow, het gebied waar deze thriller zich afspeelt. De donkere kleuren maken het wat onduidelijker wat er zich aan de rechterkant van het beeld zich bevind.

Het verhaal start in het verleden, wanneer tijdens een nacht de zesjarige Rosie Thompson verdwijnt uit het stapelbed dat ze deelt met haar tweelingzusje Ruby. Vanaf dat moment praat Ruby niet meer en belandt uiteindelijk in een psychiatrische instelling. Eve, de hoofdpersoon, groeit op in dit gezin dat hieronder gebukt gaat. Dertig jaar later wordt er in een biechtboek in een kerk een tekst geschreven die haar leven op zijn kop zet. Er staat namelijk: Het spijt me wat er gebeurd is met Rosie Thompson. Moge God me vergeven.
Eve start een zoektocht naar deze onbekende schrijver en hoopt duidelijkheid te krijgen wat er in het verleden met haar zusje gebeurd is. Dit levert gevaar op voor haar eigen leven.

Hilde Vandermeeren heeft een fijne schrijfstijl en mede doordat het boek verdeeld is in korte hoofdstukken, blijf je lezen. Geen overdadige informatie en straight to the point.
Er lopende verschillende verhaallijnen door het boek die keurig bij elkaar komen. Alhoewel ik sommige dingen aan zag komen, stoorde dit me in het geheel niet. Een extra toevoeging aan het geheel vond ik het feit dat er een sekte in voor kwam. Interessant om over te lezen. Ondanks het feit dat sommige dingen voorspelbaar waren, werd ik op het einde toch nog verrast. Een heerlijk verhaal voor wat lekkere uurtjes ontspanning.