Oprecht en hartverwarmend

Hendrik Groen is een pseudoniem: de auteur woont zelf niet in een verzorgingstehuis. Zelf zegt hij hierover dat geen zin gelogen is, maar niet elk woord waar is. De situaties waarin de hoofdpersonen terecht komen, zijn dan soms ook te absurd om waargebeurd te zijn. Dit is dan ook niet waar dit boek om draait. Met een flinke dosis humor worden namelijk diverse misstanden in de zorg aan de kaak gesteld. Zonder dat het boek zwaar of belerend wordt, wordt het verhaal van duizenden Hendriks in evenveel verzorgingstehuizen verteld.

Het boek draait niet alleen om het leven in een verzorgingstehuis, maar bovenal om vriendschap. Samen met een stel andere enfants terrible heeft Hendrik namelijk een groepje gevormd, de Oud-maar-niet-dood-club. Tussen hun roddelende en ingedutte medebewoners proberen Groen en zijn vrienden de boel nog één keer goed op stelten te zetten. Hierbij worden ze echter in de weg gezeten door de ongemakken die komen met het ouder worden: mensen gaan achteruit qua gezondheid. Dit wordt dragelijk doordat ze altijd voor elkaar klaar staan, op een positieve en hartverwarmende manier.

‘Pogingen iets van het leven te maken’ is een grappig, oprecht en gevoelig boek over het leven van een man op leeftijd. Op de laatste pagina, oudjaarsdag, wil je eigenlijk nog helemaal geen afscheid van hem nemen. Je blijft benieuwd naar hoe het hem verder vergaat in onze hoofdstad. Het boek kwam uit het niets en werd een succes, mede dankzij de mystiek rondom de schrijver en het controversiële onderwerp. Lees het en sluit Hendrik in je hart!