Eerbetoon aan grootvader Mahatma Gandhi

In elf lessen vertelt Arun Gandhi over zijn grootvader Mahatma Gandhi. Als jongen van twaalf gaat hij twee jaar bij zijn grootvader wonen. En leert veel van hem, lessen die hij in Het boek van wijsheid met de lezer deelt.

Het boek is vlot en makkelijk geschreven. Elke les bevat voorbeelden zowel van hetgeen Mahatma Gandhi deed of vertelde als wat Arun Gandhi zelf meemaakt. Niet elk voorbeeld is passend en de belerende toon die Arun Gandhi door het hele boek heen aanslaat vond ik niet fijn. Vooral het oordeel dat Arun Gandhi meedeelt (hoofdschuddend kijkt hij bijvoorbeeld naar ouders die iets niet doen wat hij wenselijk acht) sijpelde door de tekst heen.

Mahatma Gandhi’s visie komt wel naar voren, maar wordt in dit boek niet uitgediept door Arun, alleen aangestipt. Wat Mahatma Gandhi met Waarheid bedoelde bijvoorbeeld, wordt in dit boek omgezet in niet liegen, maar de waarheid spreken. Volgens mij is dat maar een fractie van wat Gandhi bedoelde met Waarheid. Ook zijn vijf belangrijke leefregels (respect, begrip, acceptatie, waardering en medeleven) zijn met elkaar en met geweldloosheid verbonden. Hoe Gandhi dat precies zag, vertelt Arun niet. Feitelijk heeft Arun Gandhi voor het laatst met zijn grootvader gesproken toen hij veertien jaar was.

Met zijn voorbeelden bewijst Arun Gandhi wel hoe belangrijk het is om door te gaan met de weg die zijn grootvader insloeg. De wereld is geen veilige plek, dat is het nooit geweest en het is een utopie om te denken dat we dat snel voor elkaar krijgen. Je kunt wel elke keer opnieuw kiezen voor een geweldloze reactie. Het lukt hem de lessen van zijn grootvader naar het heden te brengen.

Het boek van wijsheid is een mooi eerbetoon aan het leven van zijn grootvader. Het geeft een inkijkje in het leven van Mahatma Gandhi die niet eerder op deze wijze gedeeld werd. Het leven dat Arun Gandhi bij zijn grootvader in India leefde was zeker interessant. Ik hoopte echter meer verdieping te krijgen op de levenswijsheid van Gandhi. Dat is helaas niet gebeurd.

Wat wel een mooi kwartje is dat na het lezen van dit boek bij mij eindelijk viel, is dat het de realiteit is dat de wereld krimpt en dat elke maatschappij juist uit méér rassen en geloven gaat bestaan, niet minder. Gandhi wist dit en vertelde het zijn kleinzoon. Ik besefte ineens hoe waar dit is. Nieuws bereikt ons van alle kanten, mensen (vluchtelingen) zoeken een nieuw onderkomen. De wereld wordt steeds kleiner. En de énige manier om met elkaar verder te komen is zoeken naar overeenkomsten bij elkaar. Alleen dan gaan we het met elkaar redden.