Lezersrecensie
Super spannend debuut
Het verhaal
Als lezer leer je Sara kennen vanaf het moment dat ze zeven jaar is. In al die jaren is Sara nog nooit het huis uit geweest. Haar moeder is een alleenstaande en gelovige vrouw, die Sara in zonde heeft gekregen. Niemand mag dan ook van haar bestaan weten en Moeder gaat heel ver om ervoor te zorgen dat niemand ook maar een vermoeden heeft van het bestaan van Sara. Als Moeder het huis verlaat voor haar dagelijkse trip naar de kerk gluurt Sara vanachter de gordijnen naar Buiten. Oplettend dat niemand haar ziet. Anders zwaait er wat voor haar en de straf kan vallen in de categorie ‘irritatie’ tot en met ‘duivels’. Moeder behandelt Sara als een slaaf. Ze moet het hele huishouden doen en Moeder heeft er een dagelijkse sport van gemaakt om Sara te kwetsen en te vernederen. Als ze op een dag niet voorzichtig genoeg is met het naar Buiten gluren, wordt ze gespot door een vrouw die dagelijks langs hun huis rijdt. Is dit het moment dat Sara’s leven beter gaat worden of weet Moeder deze hoop vakkundig in de kiem te smoren?
Conclusie
Tamara Geraeds (1981) schrijft al sinds haar vroege jeugd. Tot op heden was ze bekend als schrijfster van fantasyboeken voor kinderen. Tevens heeft ze een aantal gedichten op haar naam staan. Met “Echo” zet ze haar eerste stappen in de wereld van boeken voor volwassenen. Niet alleen haar doelgroep is veranderd ook het genre is een ander geworden. “Echo” is een thriller geworden.
“Echo” heeft ze in twee delen verdeeld. Deel 1 begint met een prikkelend Chinees gezegde “A bad word whispered will echo a hundred miles”. De fantasie wordt daarmee direct geprikkeld. Welk woord heeft in dit boek enorme gevolgen? Op de eerste pagina wordt al snel duidelijk dat het woord “moeder” een speciale betekenis heeft, omdat ze het steevast schrijft als Moeder, ongeacht de plek in de zin. Aan de hand van haar dochter Sara kom je al snel te weten waarom Moeder op die manier benadrukt wordt. Tamara Geraeds weet namelijk een Moeder te creëren die rechtstreeks uit de hel lijkt te komen. De nachtmerrie van elk kind, maar voor de buitenwereld een godvrezende en behulpzame vrouw. Ze weet haar zo goed neer te zetten dat je als lezer loopt te rillen van onaangenaamheid. Sowieso zet ze de personages goed neer. Sara weet ze zo neer te zetten dat ze zowel onderdrukt als enorm sterk is. Naïef en slim tegelijkertijd. De beelden van meisjes uit het nieuws, zoals een Natascha Kampusch, komen vrijwel direct op jouw netvlies. Met de daarbij behorende heftige emoties. Meerdere malen vol walging scènes gelezen. Zo duidelijk beschreven en toch ook zo passend bij de karakters. Er zijn momenten geweest dat je als lezer het uit wilde schreeuwen, omdat Sara zo naïef handelde. Het knappe ervan is dat de naïviteit op die momenten helemaal strookte met de ontwikkeling van Sara. Net als Moeder constant met een hoofdletter wordt geschreven, wordt namelijk ook Buiten gedurende het hele boek met een hoofdletter geschreven. De wereldvreemdheid van Sara wordt hiermee sterk benadrukt. Tamara Geraeds weet vanaf pagina 1 tot en met de laatste pagina haar personages geloofwaardig, sterk en driedimensionaal neer te zetten. Niet alleen de personages, maar ook de met name onderhuidse spanning weet ze gedurende het hele boek vast te houden. De beschrijvingen, de acties en de onverwachte wendingen dragen hier zeker aan bij. De twists zijn nergens over de top, de ontwikkeling van het verhaal is even heftig als geloofwaardig. Gedurende het boek voelt alles goed doordacht aan. Alleen zijn er twee dingen die mij constant hebben beziggehouden. Het eerste is het vollopen van de regenton in deel 1. Gezien de locatie van de regenton is het vollopen door de regen vreemd. Daarnaast is het enigszins ongeloofwaardig als de schrijfster een van de kinderen laat verbranden door frituurvet. De aard van de verwonding zou in werkelijkheid veel ernstigere gevolgen hebben dan er in het boek beschreven wordt, want koelen met een natte doek zal hier niet voldoende zijn. Navraag gedaan bij een vrijwillige brandweerman met EHBO-diploma.
“Echo” is een heel goed geslaagd thrillerdebuut. De titel is goed gekozen en de quote van Victor Hugo waar ze deel 2 mee begint is erg treffend voor de plot “What is history? An echo of the past in the future; a reflex from the future on the past”.
Beoordeling
“Echo” krijgt van mij 4 *
Als lezer leer je Sara kennen vanaf het moment dat ze zeven jaar is. In al die jaren is Sara nog nooit het huis uit geweest. Haar moeder is een alleenstaande en gelovige vrouw, die Sara in zonde heeft gekregen. Niemand mag dan ook van haar bestaan weten en Moeder gaat heel ver om ervoor te zorgen dat niemand ook maar een vermoeden heeft van het bestaan van Sara. Als Moeder het huis verlaat voor haar dagelijkse trip naar de kerk gluurt Sara vanachter de gordijnen naar Buiten. Oplettend dat niemand haar ziet. Anders zwaait er wat voor haar en de straf kan vallen in de categorie ‘irritatie’ tot en met ‘duivels’. Moeder behandelt Sara als een slaaf. Ze moet het hele huishouden doen en Moeder heeft er een dagelijkse sport van gemaakt om Sara te kwetsen en te vernederen. Als ze op een dag niet voorzichtig genoeg is met het naar Buiten gluren, wordt ze gespot door een vrouw die dagelijks langs hun huis rijdt. Is dit het moment dat Sara’s leven beter gaat worden of weet Moeder deze hoop vakkundig in de kiem te smoren?
Conclusie
Tamara Geraeds (1981) schrijft al sinds haar vroege jeugd. Tot op heden was ze bekend als schrijfster van fantasyboeken voor kinderen. Tevens heeft ze een aantal gedichten op haar naam staan. Met “Echo” zet ze haar eerste stappen in de wereld van boeken voor volwassenen. Niet alleen haar doelgroep is veranderd ook het genre is een ander geworden. “Echo” is een thriller geworden.
“Echo” heeft ze in twee delen verdeeld. Deel 1 begint met een prikkelend Chinees gezegde “A bad word whispered will echo a hundred miles”. De fantasie wordt daarmee direct geprikkeld. Welk woord heeft in dit boek enorme gevolgen? Op de eerste pagina wordt al snel duidelijk dat het woord “moeder” een speciale betekenis heeft, omdat ze het steevast schrijft als Moeder, ongeacht de plek in de zin. Aan de hand van haar dochter Sara kom je al snel te weten waarom Moeder op die manier benadrukt wordt. Tamara Geraeds weet namelijk een Moeder te creëren die rechtstreeks uit de hel lijkt te komen. De nachtmerrie van elk kind, maar voor de buitenwereld een godvrezende en behulpzame vrouw. Ze weet haar zo goed neer te zetten dat je als lezer loopt te rillen van onaangenaamheid. Sowieso zet ze de personages goed neer. Sara weet ze zo neer te zetten dat ze zowel onderdrukt als enorm sterk is. Naïef en slim tegelijkertijd. De beelden van meisjes uit het nieuws, zoals een Natascha Kampusch, komen vrijwel direct op jouw netvlies. Met de daarbij behorende heftige emoties. Meerdere malen vol walging scènes gelezen. Zo duidelijk beschreven en toch ook zo passend bij de karakters. Er zijn momenten geweest dat je als lezer het uit wilde schreeuwen, omdat Sara zo naïef handelde. Het knappe ervan is dat de naïviteit op die momenten helemaal strookte met de ontwikkeling van Sara. Net als Moeder constant met een hoofdletter wordt geschreven, wordt namelijk ook Buiten gedurende het hele boek met een hoofdletter geschreven. De wereldvreemdheid van Sara wordt hiermee sterk benadrukt. Tamara Geraeds weet vanaf pagina 1 tot en met de laatste pagina haar personages geloofwaardig, sterk en driedimensionaal neer te zetten. Niet alleen de personages, maar ook de met name onderhuidse spanning weet ze gedurende het hele boek vast te houden. De beschrijvingen, de acties en de onverwachte wendingen dragen hier zeker aan bij. De twists zijn nergens over de top, de ontwikkeling van het verhaal is even heftig als geloofwaardig. Gedurende het boek voelt alles goed doordacht aan. Alleen zijn er twee dingen die mij constant hebben beziggehouden. Het eerste is het vollopen van de regenton in deel 1. Gezien de locatie van de regenton is het vollopen door de regen vreemd. Daarnaast is het enigszins ongeloofwaardig als de schrijfster een van de kinderen laat verbranden door frituurvet. De aard van de verwonding zou in werkelijkheid veel ernstigere gevolgen hebben dan er in het boek beschreven wordt, want koelen met een natte doek zal hier niet voldoende zijn. Navraag gedaan bij een vrijwillige brandweerman met EHBO-diploma.
“Echo” is een heel goed geslaagd thrillerdebuut. De titel is goed gekozen en de quote van Victor Hugo waar ze deel 2 mee begint is erg treffend voor de plot “What is history? An echo of the past in the future; a reflex from the future on the past”.
Beoordeling
“Echo” krijgt van mij 4 *
1
1
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Lisette Woest-Appeldoorn
Gesponsord
Deze thriller trekt je razendsnel mee in een complot met onbetrouwbare staatslieden met hun eigen agenda's, internationale conflicten en hoogoplopende bedreigingen voor de samenleving.
