Een historische momentopname

Er broeit iets in Istanbul. Tien jaar nadat de bendes van de janitsaren zijn uiteengejaagd en gedood door de Nieuwe Garde, worden vier gardisten vermist. Als het lichaam van een van hen gevonden wordt, krijgt de eunuch Yashim Togalu de opdracht de dader(s) te vinden. Het ligt voor de hand hen te zoeken onder de overlevenden van tien jaar geleden. Maar dit is niet het enige probleem waar Yashim mee zit. In de harem van de sultan is een jonge courtisane vermoord en er zijn juwelen gestolen.

Met De Brand Van Istanbul heeft Jason Goodwin een onderhoudend verhaal geschreven, dat de eerste helft van de negentiende eeuw doet herleven. Istanbul is een stad tussen twee culturen. Enerzijds is er de westerse invloed en de hang van velen om elementen van het westen over te nemen. Anderzijds is er de conservatieve invloed en de afkeer van moderniteit.
Het tempo van het verhaal is traag. Uitvoerig wordt het leven van Yashim beschreven. Dat hij nauwelijks tijd heeft de paleismoord te onderzoeken, maar wel regelmatig met zijn vriend en de Poolse ambassadeur Stanislav Palevski optrekt, is wonderlijk. Uitgebreid worden de inkopen en de maaltijdbereiding beschreven... Ook is het vreemd dat hij als enige de moorden onderzoekt, terwijl er voor de sultan grote belangen op het spel staan en er slechts elf dagen zijn om de zaak af te ronden. Deze bezwaren nemen niet weg dat De Brand van Instanbul boeit, al is het vooral vanwege de historische momentopname.