Een dorp met geheimen

In het afgelegen en wat ingeslapen Ierse dorpje Duneen gebeurt weinig. Inspecteur PJ Collins heeft daarom meer dan genoeg tijd voor zijn grootste hobby: veel en lekker eten en drinken. Dat is hem goed aan te zien en de dorpsbewoners zijn er zeker van dat bij een achtervolging te voet PJ geen enkele kans maakt.
Bij graafwerkzaamheden stuiten bouwvakkers op een skelet. In het dorp wordt meteen, zoals altijd, veel geroddeld en komen gebeurtenissen uit het verleden naar boven. Iedereen is er direct van overtuigd dat het de overblijfselen van Tommy Burke moeten zijn, het voormalig vriendje van Evelyn en toekomstige echtgenoot van Brid, die twintig jaar geleden spoorloos verdwenen is. Dan blijkt dat elke dorpsbewoner naast zijn of haar eenzaamheid ook geheimen heeft. Iemand moet toch weten van wie het skelet is en hoe het daar gekomen is.
PJ weet niet goed hoe hij het aan moet pakken en krijgt hulp van hoofdinspecteur Linus Dunne uit Cork.
Uit DNA-onderzoek blijkt dat het skelet niet van Tommy is en het onderzoek raakt op dood spoor.
Enkele maanden later worden vlakbij de eerste plek botten van een baby gevonden en het onderzoek wordt heropend. Daarop neemt een van de dorpsbewoonsters PJ in vertrouwen, een andere biecht op wat haar aandeel in de zaak geweest is.
Het boek eindigt verrassend met een onverwachte twist.

Meteen in het begin van het boek worden alle personages die van belang zijn geïntroduceerd en worden hun karakters goed uitgediept. Gaandeweg het boek leer je ze nog beter kennen.
De dorpssfeer, met al zijn roddel en achterklap, wordt heel treffend neergezet.
De schrijfstijl is toegankelijk en beeldend. Gelukkig heeft Graham Norton de typisch Engelse humor, die we van hem gewend zijn, prima als ondertoon kunnen verwerken en dit maakt het boek extra leuk.
Opvallend vond ik de uitstekende dialogen, niet het makkelijkste deel van een boek voor een schrijver.
Erg mooi is de cover van Bewaring, elk onderdeel hiervan is terug te vinden in het boek. De achterkant bestaat uit en grote foto van Graham Norton, opvallend maar passend.
Wel ben ik benieuwd of het boek door de vertaling aan humor heeft moeten inleveren en ik ga het boek dan ook zeker binnenkort in het Engels lezen.

Ik hoop op een vervolg van dit boek, waar we PJ weer tegen zullen komen. En dan graag weer een “cozy-thriller”, zoals Norton zijn roman zelf noemt.