Boek vol geweld en taalfouten

“Het verhaal van twee prinsessen” is het eerste deel van de Ictiluni reeks en begint met de legende over twee meisjes die prinsessen zijn. Het verhaal wordt door mama Arria aan haar pleegdochters Velira van 9 jaar en Amarillis van 10 jaar verteld. Het is winter en erg koud.
Zes jaar later komen soldaten van de Bloederige Koning het land binnen om het te veroveren en Velira en Amarillis moeten vluchten. Gaandeweg het verhaal ontdekken zij dat ze niet zomaar twee zusjes zijn. Als Ictiluni beschikken zij over bijzondere krachten, die zich in verschillende vormen van Licht uiten. Er is zowel genezend Licht als Licht dat hen bijna onoverwinnelijk maakt in de strijd.

Het concept van dit fantasy verhaal is op zich goed. Helaas staat het na een goed begin vol herhalingen en is het een opeenstapeling van vechten en vluchten. De spreuken die steeds werken, maar net niet goed genoeg. Weer een strijd die door de meisjes en hun groep ternauwernood gewonnen wordt, weer iemand die genezen moet worden.
Daarnaast staat het boek vol met taal- en grammaticafouten, wat het lezen er niet plezieriger op maakt. Een grondige correctie zou het boek beter en leesbaarder maken.