Beschermen of jagen

“Opgejaagd wild” begint met een proloog waarin we kennismaken met Sofie Lafleur, onderzoeksjournalist en alleenstaande moeder. Doordat er een moordaanslag op haar is gepleegd, kan zij niet meer werken. Zij heeft er ernstige migraineaanvallen en nachtmerries aan overgehouden.
Daarna gaat het boek verder in Frans-Guyana, waar een eindoefening van een jungle-training van een groep Nederlandse commando’s wordt gehouden. De parachute van Sam de Wild opent niet en door het gebruik van de noodparachute komt hij ver van de beoogde ontmoetingsplaats terecht. Daarheen onderweg komt hij in een vuurgevecht met een groep Chinezen waarbij doden vallen, wat de reden is hem oneervol te ontslaan uit het leger.
Terug in Nederland raakt hij al snel door zijn spaargeld heen en als hij de kans krijgt huurling te worden en het in zuidelijk Afrika gelegen, grensoverschrijdende Kruger Park te helpen beschermen tegen stropers aarzelt hij geen moment. Sam treedt in dienst bij SFS, Special Force Solutions, die door SAWCON, South African Wildlife Conservation Group, aangesteld is als beveiliging.
Al snel komt hij erachter dat niet iedereen oprecht geïnteresseerd is in het welzijn van het wild en voor eigen gewin gaan. Zijn kameraad Jan en hij doen een aantal ontdekkingen en de uitvoerend directeur en teamleider van SFS, Mannie Delarey, wil van hen af. Mannie heeft nog slechts één doel voor ogen: met pensioen gaan en in Orania, een Afrikaner-dorp (met als doel de Afrikaner-identiteit, -taal en -cultuur te behouden) gaan wonen.
Jan wordt doodgeschoten, volgens zeggen door Ceasar Malewa, leider van de Economic Freedom Fighters. Sam wil Ceasar in de ogen zien, maar slaat hem, schiet hem neer en vlucht. Hij wordt achtervolgd door de mannen van SFS en doordat er trackers in de vluchtauto zitten, wordt hij snel achterhaald.
Sofie wordt benaderd en gevraagd een onderzoek in te stellen naar het ontslag van Sam dat onrechtmatig lijkt te zijn. Tegen beter weten in gaat zij aan de slag en komt erachter dat Sam in een Zuid-Afrikaanse gevangenis zit voor de moord op Ceasar. Zij reist af naar Zuid-Afrika om Sam te interviewen en uit te zoeken wat er gebeurd is.

Wouter Helders heeft een beeldende stijl van schrijven en weet de verschillende locaties goed te duiden. Langzaam maar zeker werken de verschillende verhaallijnen naar de plot toe, die goed in elkaar zit. Rustige delen en hoofdstukken met veel actie wisselen elkaar af en houden de aandacht vast.

De titel van het boek is door zijn dubbele betekenis goed gevonden. Het is het derde boek met Sophie Lafleur, eerder verschenen “Machtsstrijd” dat de shortlist van de Diamantenkogel haalde en de Hebban Thriller Debuutprijs won en “Verraad” dat door Thrillzone genomineerd werd voor beste Nederlandstalige Thriller.
Wouter Helders werkte jarenlang als militair journalist voor het Ministerie van Defensie. Wat hij in die functie tegenkwam, is een inspiratiebron voor zijn boeken. Doordat hij veel gebieden persoonlijk heeft bezocht, weet hij hiervan een realistisch beeld te scheppen.