Wat Milo zag, een boek over de 9-jarige MIlo die veel zag

Het boek gaat over de 9-jarige Milo. Hij lijdt aan de oogziekte, retinitis pigmentosa, waardoor hij maar weinig kan zien. Maar juist doordat hij weinig ziet, neemt hij dingen waar die anderen niet zien.
Milo woont samen met zijn moeder, Sandy, en oma Lou (die eigenlijk de oma van zijn vader is) en varkentje Hamlet in een huis. Na een door oma veroorzaakte brand in de keuken moet zij naar een verpleegtehuis. Milo ontdekt al snel dat het hoofd, zuster Thornhill, niet goed voor de bewoners zorgt en alleen aan zichzelf denkt. Milo wil zuster Thornhill ontmaskeren, maar niemand wil hem geloven. Gelukkig krijgt hij hulp van de kok Tripi en Al, een undercoverjournalist.

Het boek is vlot geschreven en bevat de nodige hoeveelheid humor. Maar daarnaast wordt menselijke tragedie (bijvoorbeeld de situatie van de bewoners van het huis, maar ook van Tripi, die uit Syrië ontvluchtte en daar zijn zusje moest achterlaten) knap en pakkend beschreven.
De hoofdstukken worden afwisselend beschreven vanuit de hoofdpersonen, die steeds goed op elkaar ingrijpen. Daarnaast schetsen zij de karakters en achtergronden van de verschillende personen goed.

Ik heb het boek met veel plezier gelezen en vind het een aanrader voor anderen. Hoewel het in eerste instantie een jeugdboek lijkt, is het dat niet. Het is volgens mij een boek dat door mensen van verschillende leeftijden gelezen kan worden. Voor kinderen van Milo's leeftijd is het een prachtig avonturenboek, voor volwassenen een roman die tot nadenken over de wereld om hen heen kan aanzetten.