Let's Dance?

Eurodance is het blijmoedige antwoord op de housemuziek uit Chicago. Deze commerciële Europese tegenhanger werd beïnvloed door stijlen zoals: new beat, italodisco en hiphop. Het draagt een positieve boodschap uit, is makkelijk te volgen en bestaat uit eenvoudige teksten. Colin & Kevin Kraan schreven er een boek over met de enigszins misleidende titel: No Limit 90’s, met klein geschreven subtitel: De ultieme Eurodance hits. Daaruit kun je concluderen dat het boek over Eurodance hits uit de jaren 90 gaat. Nu is dit niet helemaal het geval, O-Zone, de Moldavische boyband die met hun ‘Dragostea Din Teï’, in Nederland in 2004 een mega zomerhit scoorde, staat hier ook tussen.  

De broers Kraan namen soms telefonische, maar veelal live interviews af en stelden dit boek samen met hierin 35 Eurodance artiesten. De teksten uit deze interviews worden deels in spreektaal overgenomen (Nederlands en Engels door elkaar). Te beginnen bij 2 Unlimited en eindigend bij The Vengaboys. Daar tussenin veel variatie van Hakkûhbar, Gabber Piet en Haddaway tot Snap!, Sash! en Aqua. Overigens in schijnbaar willekeurige volgorde. Nagenoeg claimen alle artiesten de Eurodance uit te hebben gevonden. Terugkerend zijn de enorme grote ego’s en macht van de producers en de platenbonzen. Om over de dito ego’s van de meeste artiesten te zwijgen. Hier en daar wordt er flink met modder naar elkaar gegooid. De bekvechtende Ray en Anita (2 Unlimited) zijn daar een bekend voorbeeld van.  

Nederland heeft 2 Unlimited, Duitsland heeft Snap!. ‘Rhythm Is A Dancer’ (1992) is de norm voor alles wat volgt. Vlak ook de broers Boer van 2 Brothers on the 4th Floor niet uit; begonnen in een driekamerflatje in Utrecht. Je raadt het al: op de vierde verdieping. Met mixjes op cassettebandjes en een knipoog naar Four-to-the-Floor beatpatroon in de housemuziek. Zij scoorden de een na de andere wereldhit. En Captain Jack doet nu meer optredens dan toen ze miljoenen platen verkochten en is nog elk weekend volgeboekt. Leuke anekdotes zijn het zeker. Desondanks zal de echte Eurodance liefhebber niet veel nieuws lezen.  

‘Een zeer onthullend en grappig boek’, schreeuwt de cover. Onthullend zit hem wellicht in de vele lijstjes, zoals het lijstje met bedpartners van Ray Slijngaard. Wat heeft dit met Eurodance te maken, behalve dat hij de gekende zanger van 2 Unlimited is? Grappig is het verhaal over het ontstaan van The Vengaboys, maar dit is toch bij de doelgroep reeds bekend? Opvallend zijn de kwalitatief slechte foto’s, misschien wel met opzet zo gepubliceerd, want veelal lijken het screenshots van een beeldbuis. Het onderschrift bij de foto’s klopt vaak niet; personen worden verwisseld. Is het boek afgeraffeld? De verhaallijn is soms ver te zoeken, het is rommelig geschreven. En zodra je lekker in een verhaal bent is het af en begint het volgende hoofdstuk. Bij Real to Real en Gala heb je niet eens de kans in het verhaal te komen; er staat eigenlijk niks.  

Met YouTube in de aanslag is het leuk deze tijd te herbeleven. Dáár word je enthousiast van, van het boek wat minder.