Met een lach en een traan

Met veel genoegen heb ik Vis op vrijdag gelezen. Een boek met een variatie aan korte verhalen over de actualiteiten en over de auteur zelf in het heden en verleden. In begrijpelijke taal geschreven…taal die je raakt, laat lachen, nadenken, maar ook relativeren. Voor velen zullen hoofdstukken herkenbaar zijn en kunnen ze troost en hoop bieden. Een glimlach verscheen regelmatig op mijn gezicht en nu en dan lag ik in een deuk. Soms werd ik erg emotioneel en kon een traan niet bedwingen…o.a. het hoofdstuk Broodtrommeltje. Natuurlijk ontbreekt een hoofdstuk over de Pietendiscussie niet. Hoe kan het ook anders als je naam van Spanje is?
Hoe eerlijk kun en durf je te zijn over jezelf in een beroerde tijd…niet de beste periode van je leven dat nog steeds elke dag een gevecht is?
Maar ook: waar haal je de humor en optimisme vandaan? Hoe blijf je midden in de maatschappij staan en geïnteresseerd in de actualiteiten? Ben je zelfs in staat om hierover te schrijven? Het is een boek vanuit het hart en gevoel geschreven. Recht door zee verkondigt de auteur zijn mening over van alles, maar altijd genuanceerd, met een glimlach en veel humor.
Op bladzijde 57 van het boek staat een mooie quote van Edner Chap:
Je bent pas rijk als je iets bezit dat niet te koop is.
En zo is het maar net!
Een echte aanrader voor een ieder die op een positieve manier geraakt wil worden.
Ik geef dan ook 5*****.