Een poging tot het starten van een bewustwordingsproces in onze samenleving.

Het boekje is één groot protest. Een protest tegen de manier hoe de maatschappij omgaat met boeken, het lezen van boeken en de manier waarop gelezen wordt.
Er wordt te weinig gedaan om het lezen van boeken en het schrijven te stimuleren.
Voor mijzelf is een boek een mogelijkheid om nieuwe, andere werelden te ontdekken. Andere karakters en andere geloven te leren kennen.
En nog meer dan dat je beelden voorgeschoteld krijgt op een televisie of beeldscherm kan tijdens het lezen van een boek je eigen fantasie een grote rol spelen, keer op keer. Dat unieke, geweldig mooie stukje wat ons leven kan verrijken en aan ons mensen is gegeven wordt onderschat naar mijn mening.
Laaggeletterden worden nog steeds hooghartig behandeld door zogenaamde 'geletterde' personen en dat kan tot gevolg hebben dat elke poging tot schrijven wordt opgegeven. Een mens is veelal egocentrisch en vergeet daardoor de ander te ondersteunen waar dat nodig is. Hij is zonder empathie en beseft daardoor niet hoezeer hij zijn naaste schaadt.

Dit schotschrift, dit protest zou in de wachtkamer van elke huisarts, op de bibliotheektafels, in iedere treinwagon en vooral in de lerarenkamers moeten liggen. Gratis om te lezen en te gaan beseffen dat het roer om moet! Leg het in elke minibieb die je tegenkomt. Zegt het voort, zegt het voort!
Niemand wordt ergens voor aangeklaagd in dit schotschrift, omdat we gezamenlijk de samenleving vormen en ieder draagt zijn of haar deel bij op de manier die men kent.
'De lezer is niet dood' is een eye-opener en een poging tot het starten van een bewustwordingsproces in onze samenleving.