Deze op het eerste oog eenvoudige zaak bleek toch ingewikkelder dan verwacht

Mick Finlay neemt je vanaf de allereerste bladzijde mee naar het Londen van de 19e eeuw. De beschrijving van de omgeving is door het hele boek enorm knap gedaan, zodat het voelt alsof je naar een film kijkt:

"Zuid-Londen, 1896

Onder de schone schijn verbergt zich soms een verschrikking, zoals het geval was in de zaak-Birdie Barclay. Het nieuwe jaar was net begonnen, de modder in de straten was stijf bevroren, roetvlokjes dreven als zwarte sneeuw in de mist. Rillende paarden sjokten voorbij, onwillig naar onherbergzame oorden voortgedreven door norse mannen met rode koppen. Schooiers loodsten deftige burgers door de menigte in de hoop op een aalmoes... "

In De Moordput lees je vanuit het perspectief van Barnett: hij is de partner van Arrowood en op het eerste gezicht een stuk sympathieker dan zijn baas.
William Arrowood is privédetective en met de hulp van Barnett probeert hij de zaken op te lossen; meestal stellen deze niet al te veel voor en leveren ook niet veel op. De mooiste zaken gaan naar Sherlock Holmes en Watson. Zo nu en dan komt Sherlock Holmes ter sprake, maar dat gebeurt niet zo vaak dat het hinderlijk is. Ook Irene Adler passeert de revue.

Dit verhaal speelt zich een jaar later af dan Arrowood en is een vervolg. Maar dat neemt niet weg dat De Moordput goed als stand-alone gelezen kan worden omdat er veel achtergrondinformatie gegeven wordt.
Lees mijn recensie hier verder: https://graaggelezen.blogspot.com/2019/06/ik-las-een-nieuw-arrowood-mysterie-de.html