Mooi en realistisch

De eerste zin zorgt er voor dat de lezer meteen hoe het er voor staat;
'Lieve Esther, als je dit leest, ben ik dood.'

In de vijf delen, onderverdeeld in 49 hoofdstukken volgde ik het leven van Baer en zijn voormalig vrouw Esther. Hun leven in al zijn facetten, zoals liefde, lust, opgroeien en dood.
Lekker korte zinnen zonder allerlei moeilijke woorden, waardoor het verhaal door iedereen vlot te lezen is.
Het verhaal van Baer is cursief gedrukt zodat het mooi afsteekt tegen de belevingen van Esther, die in normale print zijn.

'Het slagveld van de liefde' is een goed gekozen titel voor dit soms tot tranen roerende verhaal.
Op een van de eerste bladzijden staat een mooie quote, helemaal passend bij het verhaal;
'Schrijf je slechte ervaringen met een stok in het zand, beitel de goede in graniet.'

Dit verhaal was goed aan mij besteed; ik las bijzonder graag met Esther mee om zo een kijkje in het leven van Baer maar ook dat van haarzelf te kunnen nemen. Al vanaf dat hij een kleine jongen was, draagt Baer een geheim met zich mee dat zijn hele leven zal blijven beïnvloeden, zijn denken en zijn handelen.
Maar het verhaal is zeker niet alleen maar in duistere sferen gehuld, op veel pagina's is zeker een soort van droge humor aanwezig;
'We liepen er tot mijn verbazing niet linea recta naartoe maar maakten een volledig rondje om de kerk, lang voordat de NS hier ooit van gehoord had.'

De auteur weet mooie golvende zinnen neer te zetten zonder zweverig te zijn;
'Ik voelde in mijn buik dat het station naderde en dat jij nabij was, daar had ik geen zicht voor nodig. Toen ik je zag op het perron leek je nog mooier dan de vorige keer, mooier zelfs dan in mijn fantasie. Als een baken stond je op het perron te wachten. Het moet de droom van iedere man zijn dat een vrouw als jij, Esther, de mist zou trotseren en op hem zou wachten. En je wachtte op mij!'
Daarnaast de nuchtere waarheid;
'Baer besefte daarentegen maar al te goed dat hij moest oppassen dat zijn door verlatingsangst gevoede, ziekelijke jaloezie geen selffulfilling prophecy ging worden. Als Esther met ruzie vertrok, leek de kans dat het mis zou gaan hem groter.'

Ik wilde niet stoppen met lezen, ik was geboeid door het verhaal. De personages zijn heel duidelijk weergegeven en als lezer leefde ik met hen mee. Met name Esther en Baer heb ik in mijn hart gesloten; zo menselijk zijn ze geworden tijdens het lezen. Vooral de gedachten van Baer die hij neergeschreven heeft in zijn brief aan Esther hebben me ontroerd;
'Het besef dat dit de laatste keer was dat ik dit zag, kwam hard binnen. De laatste vlucht, de laatste vakantie. Niets was meer routine of een vanzelfsprekendheid en in alles loerde het afscheid.'
Maar ook de andere karakters zijn duidelijk en geloofwaardig binnen het verhaal.
4,5/5*