Vijf verdiende sterren!

Ik wil meteen even een waarschuwing geven; het moment waarop je begint met lezen in deze thriller is het moment waarop je een streep kunt zetten door alles wat je later die dag nog van plan was. Je zult niet kunnen stoppen met lezen.

Prooi begint met een quote van Friedrich Nietzsche:
'Wie vecht tegen monsters, moet ervoor zorgen dat hij in het proces niet zelf een monster wordt.'
In het laatste deel van het boek zal duidelijk worden hoe toepasselijk deze quote voor de inhoud van dit boek is.

Evelyn (Evy) Meyer is een Nederlandse studente die samen met een groepje niet-alledaagse en enigszins zonderlinge jongeren in Londen woont. Hier huurt ze een kamer van Joy McAllen, die haar familie verloor in een vliegtuigcrash.
Evy hoopt dat ze door haar vertrek naar Londen een streep kan halen door de herinneringen aan vreselijke gebeurtenissen die haar nog steeds parten spelen. Ondanks professionele hulp blijft ze achtervolgd door hallucinaties en nachtmerries.

Alleen haar medestudente, de auteursdochter Lily-Rose Summers probeert haar te helpen. Wanneer Evy financieel in de problemen komt wil ze niet nog een keer bij haar welgestelde ouders aankloppen met het verzoek om haar huur te betalen. Lily-Rose stelt haar voor aan familievriend en
regisseur Martin Dumont. Hij biedt Evy een hostessbaan aan op zijn plezierjacht met de naam: Live X.

Het lijkt erop dat de toekomst voor Evy er weer rooskleuriger uit kan gaan zien, maar dan blijkt ze getuige te zijn van een gruwelijke moord. Zelf zit Evy ook onder het bloed, maar het vreemde is dat ze zich niets kan herinneren van wat er gebeurd is.
Nog een waarschuwing: Zorg op dit moment in het verhaal dat je genoeg te drinken bij je hebt staan, want daar heb je vanaf nu geen tijd meer voor. Want dit is nog maar het begin van een reeks bizarre voorvallen, die niet door Evy te verklaren zijn…

De quote van Alan Moore bij het titelblad van deel twee Licht zegt meer dan je op dat moment weet:
'Behind this mask there is more than just flesh. Beneath this mask there is an idea... and ideas are bulletproof.'

Prooi heeft een witte cover, waarop een gedeelte van de kop van een (Noord-Amerikaanse Gray) wolf met zijn prachtig blauwe ogen afgebeeld is.
De titel is in bloedrode letters met een paar bloedspatjes weergegeven waardoor je aandacht meteen aanwezig is.

Prooi is een duistere en spannende thriller zoals ik er niet eerder een gelezen heb. Een echte thriller!
De lekker korte zinnen en fraaie dialogen waarin je de vertwijfeling soms voelt van degene die aan het woord is, zorgen er voor dat wegleggen van het boek geen optie is.
Op een bepaald moment in het verhaal dacht ik dat het verhaal een beetje overdreven en ongeloofwaardig werd, maar dat was de bedoeling van de auteur.
Met deze thriller heeft Lydia van Houten bevestigd dat het schrijven van een geloofwaardige thriller met een totaal onverwacht einde aan haar over gelaten kan worden.
Zoals ik al eerder aangaf; niet eerder ben ik zo verrast door een plot!
Ik waardeer deze thriller met vijf verdiende sterren *****.