Lezersrecensie
Een knap debuut!
Zes min is een roman waarin je leest over leerkrachten in het basisonderwijs.
In dit debuut van Jan J. Bakker lees je over de verhoudingen tussen leerkrachten die lesgeven op dezelfde school.
Wanneer Robbert Lemstra tot schoolhoofd benoemd wordt is dat voor een paar collega's een stevige teleurstelling; dit in tegenstelling tot anderen die dit zien als een nieuwe kans voor hun school en voor zichzelf.
Het lijkt alsof Lemstra op wolken loopt, zo zeker is hij er van dat het de allerbeste keuze was om hem als schoolhoofd te benoemen. Hij heeft een vrouw die hem in alles steunt en doet alsof zijzelf schoolhoofd is geworden; de school is van hem én van haar, dat moet voor iedereen duidelijk zijn.
Lemstra wil vernieuwend zijn; zijn school is oubollig en van dat imago wil hij af. Het schoolbestuur eist van hem dat er in korte tijd veel gebeurt. Hij is nog jong, een dertiger en ligt goed bij de ouders. Maar dat vernieuwend bezig zijn valt niet mee wanneer hij ingehaald wordt door zijn verleden in de vorm van Ingeborg Schouten die als intern begeleider leerlingenzorg benoemd wordt.
Bovendien zijn niet alle collega's even enthousiast met zijn benoeming.
Het gaat van kwaad tot erger.
Dit is een roman die zich overal af had kunnen spelen. Bijna op elke werkvloer kun je dat tegenkomen want ook in het bedrijfsleven spelen zich ongewenste en asociale dingen af zoals stiekeme verliefdheden, iemand een hak zetten om daar zelf beter van te worden en vechten tegen de gevestigde orde. Onderlinge competitie en een strijd om het behoud van de eigen baan speelt tegenwoordig helaas overal.
Let wel: deze roman speelt zich niet op een willekeurige locatie af, maar op een basisschool en ik schrok er eigenlijk van hoezeer bijna alle collega's meer met zichzelf bezig waren dan met de zorg voor de kinderen op hun school. Dat was een eye opener. Het gaat hier over mensen waar ze de zorg voor hebben en niet om dingen.
De twee tijdlijnen dragen ertoe bij dat je als lezer goed kunt volgen hoe het een en ander tot stand is gekomen.
Zes min leest prettig door de toegankelijke schrijfstijl en het is zeker een knap debuut van Jan J. Bakker.
In dit debuut van Jan J. Bakker lees je over de verhoudingen tussen leerkrachten die lesgeven op dezelfde school.
Wanneer Robbert Lemstra tot schoolhoofd benoemd wordt is dat voor een paar collega's een stevige teleurstelling; dit in tegenstelling tot anderen die dit zien als een nieuwe kans voor hun school en voor zichzelf.
Het lijkt alsof Lemstra op wolken loopt, zo zeker is hij er van dat het de allerbeste keuze was om hem als schoolhoofd te benoemen. Hij heeft een vrouw die hem in alles steunt en doet alsof zijzelf schoolhoofd is geworden; de school is van hem én van haar, dat moet voor iedereen duidelijk zijn.
Lemstra wil vernieuwend zijn; zijn school is oubollig en van dat imago wil hij af. Het schoolbestuur eist van hem dat er in korte tijd veel gebeurt. Hij is nog jong, een dertiger en ligt goed bij de ouders. Maar dat vernieuwend bezig zijn valt niet mee wanneer hij ingehaald wordt door zijn verleden in de vorm van Ingeborg Schouten die als intern begeleider leerlingenzorg benoemd wordt.
Bovendien zijn niet alle collega's even enthousiast met zijn benoeming.
Het gaat van kwaad tot erger.
Dit is een roman die zich overal af had kunnen spelen. Bijna op elke werkvloer kun je dat tegenkomen want ook in het bedrijfsleven spelen zich ongewenste en asociale dingen af zoals stiekeme verliefdheden, iemand een hak zetten om daar zelf beter van te worden en vechten tegen de gevestigde orde. Onderlinge competitie en een strijd om het behoud van de eigen baan speelt tegenwoordig helaas overal.
Let wel: deze roman speelt zich niet op een willekeurige locatie af, maar op een basisschool en ik schrok er eigenlijk van hoezeer bijna alle collega's meer met zichzelf bezig waren dan met de zorg voor de kinderen op hun school. Dat was een eye opener. Het gaat hier over mensen waar ze de zorg voor hebben en niet om dingen.
De twee tijdlijnen dragen ertoe bij dat je als lezer goed kunt volgen hoe het een en ander tot stand is gekomen.
Zes min leest prettig door de toegankelijke schrijfstijl en het is zeker een knap debuut van Jan J. Bakker.
1
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Mieke Schepens
Gesponsord
Deze thriller trekt je razendsnel mee in een complot met onbetrouwbare staatslieden met hun eigen agenda's, internationale conflicten en hoogoplopende bedreigingen voor de samenleving.
