Er was stilte. Doodse stilte...knap debuut!

SAMENVATTING EN MIJN MENING

A candy-colored clown they call the sandman Tiptoes to my room every night, just to sprinkle stardust and to whisper: ‘Go to sleep. Everything is alright.’

Roy Orbison – In dreams

Johan Nijhuis woont met zijn moeder in het dorp Maartenshoef. Zijn oom Michael verliest zijn beste vriend bij een dramatisch ongeluk. Michael voelt zich schuldig. Hij komt niet over de dood van zijn vriend heen en gaat absurd gedrag vertonen. De moeder van Johan ziet dit met lede ogen aan. Ze probeert te helpen daar waar ze kan. Dit mag niet baten; Michael maakt een eind aan zijn leven.

Moeder zoekt hulp voor zichzelf en Johan om deze trieste gebeurtenis een plaatsje te geven. Ze gaan in behandeling bij psycholoog Dr. Van Praag. Deze is net afgestudeerd. Zijn leermeester is Dr. De Pijper; een psychiater.

Het lijkt erop dat deze behandeling effect heeft. En dan amper twee maanden na de dood van Michael pleegt moeder uit het niets zelfmoord.

Waarom?

Hoe gaan Dr. De Pijper en Dr. Van Praag hiermee om? Voelen ze zich schuldig?

Johan gaat bij tante Anne wonen. Dit is van korte duur. Johan is er geestelijk slecht aan toe. Hij heeft afschuwelijke nachtmerries. Het lijkt tante Anne beter dat hij uit Maartenshoef weggaat. Dr. De Pijper is het met haar eens. Johan krijgt antidepressiva voorgeschreven. Daarnaast regelt hij een pleeggezin ver weg van Maartenshoef.

Tien jaar later overlijdt tante Anne. Johan erft zijn ouderlijk huis en de boerderij van oom Michael. De zware financiële lasten die dit met zich meebrengt doen Johan besluiten terug te keren naar Maartenshoef.

Johan werkt inmiddels. Door de antidepressiva heeft hij geen last meer van nachtmerries. Wel leidt hij een teruggetrokken leven.

De eerste nacht in zijn ouderlijk huis keren de nachtmerries in alle heftigheid terug. Johan wil niet zo eindigen als zijn moeder en oom en zoekt hulp bij psycholoog Dr. Van Praag.

Samen gaan ze aan de slag om Johan van zijn nachtmerries af te helpen. Johan is inmiddels op eigen initiatief begonnen met het bijhouden van een digitaal dagboek. (DB) Op advies van Dr. Van Praag (Doc) gaat hij hiermee verder. De medicijnen worden in overleg afgebouwd met de bedoeling deze tot nul te reduceren. Hierdoor zal Johan zijn gevoelsleven weer terugkrijgen. Een experimentele therapie moet ervoor zorgen dat Johan zijn dromen onder controle krijgt.

Gaat dit lukken?

Tijdens een bezoek aan Doc ziet hij Caroline in de wachtkamer zitten. Johan is meteen weg van haar. Het geluk is met hem; hij komt Caroline in de supermarkt tegen. Vrij snel hebben ze een relatie. Zij is zijn lichtpuntje in deze moeilijke periode. Ook zij heeft haar rugzak. Strijdvaardig steunen ze elkaar in het verwerken van hun trauma’s.

Blijft het goed gaan tussen Johan en Caroline?

Johan heeft last van lucide dromen. Dit betekent dat hij zich bewust is van het feit dat hij droomt. De dromen zijn echter zo gruwelijk en levensecht, dat hij zich afvraagt of dit met zijn verleden te maken heeft. Zijn het herinneringen die hij verdrongen heeft en die door het stoppen met de medicijnen weer boven komen drijven? Of is het waanzin?

En wat als dit wel de waarheid is?

Denk aan wat Van Praag heeft gezegd: de droomwereld klopt niet. Focus. Focus!

Het verhaal komt langzaam op gang; is langdradig. De krankzinnige dromen van Johan worden hierin beeldend en soms met humor beschreven. Deze uitgebreide beschrijving is nodig om het vervolg van het boek te begrijpen. De dromen worden tijdens de sessies bij Doc besproken. Johan volgt nauwgezet en gedreven de tips en adviezen van Doc op. Hij heeft zijn eigen gedachten en beleefwereld, waarvan hij de lezer op levendige wijze deelgenoot maakt. Zijn taalgebruik hierbij is emotie afhankelijk; kan heftig en aangrijpend zijn.

De lezer wordt beloond voor zijn geduld. Als Johan geen medicijnen meer gebruikt wordt het verhaal vlotter en spannend. De plot is verrassend.

De cover geeft het mysterieuze van dit verhaal goed weer.

Langzaamaan zie je Johan zijn gedrag en karakter veranderen. Hij groeit uit tot een man, die eerst zijn verleden uit de wegging door het medicijngebruik en nu alles van zijn verleden wil weten. Koste wat kost. Doc is echter niet van plan mee te werken.

Waarom niet?

Er volgt nog één alleszeggende sessie met Doc.

Wat was het een bevrijding om eindelijk met een gelijkgestemde te kunnen praten.

Het digitale dagboek speelt naast Johan een hoofdrol. De sterke dialogen tussen Johan en DB laten je vergeten dat het om een computer gaat. Aan het eind wordt duidelijk hoe krachtig en allesvernietigend de digitale wereld kan zijn door slechts één vinger op de knop ‘versturen’.

Wie heeft wie kapot gemaakt?

Verstijfd luisterde ik. Er was stilte. Doodse stilte

De auteur geeft een goede kijk in het brein en gevoelswereld van Johan en Doc. De psychische toestand en de daarbij behorende handelingen van beiden worden duidelijk verwoord.

De verschillende inzichten van Doc en Dr. De Pijper worden glashelder beschreven. Je vraagt je als lezer af wat het beste is en wie er gelijk heeft. Is het goed om medische gegevens achter te houden voor de patiënt? En in wie zijn voordeel is dit dan?

Dit boek is een thriller, als lezer denk je eerder aan een psychologische thriller met horror-achtige passages, die hier en daar worden aangedikt. Deze doen echter niets af aan het verhaal.

Ik snap dat dit verhaal de nodige vragen oproept, maar ik denk dat ik eindelijk op alles een antwoord heb gevonden.

Relevante en aanvullende achtergrondinformatie zijn te vinden in de voetnoten.

In het verhaal wordt verwezen naar de website: www.Regiobron.nl. Daar kun je de ervaringen van Johan en de door hem gebruikte bronnen nalezen.

Knap debuut!