Diep respect voor dit moedig en realistisch verhaal

OVER DE INHOUD:
Dit boek berust op waargebeurde feiten en wordt verteld vanuit de beleving van Klaas-Jan.

Het boek begint met een voorwoord waarin Wouter vertelt, dat ‘Jij bent van mij’ niet zomaar een boek is.

Een paar aangehaalde zinnen uit het voorwoord waaruit dit blijkt:

‘Toen ik in 2014 was opgenomen in een psychiatrische kliniek, wist ik dat alle herinneringen die naar boven kwamen moest opschrijven’.

‘Jij bent van mij’ gaf mij uiteindelijk meer dan dat ooit van me is afgenomen. Dit boek gaf mij mijn eigenwaarde, liefde voor mijzelf en de mens, creativiteit, gevoelens, emoties, mijn ware gezicht, gedragingen, gedachtes en herinneringen terug.’

‘Ik hoop dat ‘Jij bent van mij’ mag doen waar het voor staat.

Na het voorwoord zijn een vijftal foto’s opgenomen van de jongen op de cover en laten niets aan de verbeelding over. Alle foto’s zijn van Fotostudio de AAP.

In ‘Jij bent van mij’ vertelt Klaas-Jan hoe hij als oudste zoon opgroeit in een welgesteld gezin. Zijn verhaal begint als hij drie jaar is eindig als hij twintig jaar is.

Zijn vader James is de baas, want hij werkt hard. Stelselmatig, en zonder enige reden, wordt Klaas-Jan door zijn vader seksueel misbruikt, geslagen, getrapt, uitgescholden, vernederd, wordt hem verteld dat hij liegt, ook als hij de waarheid spreekt en krijgt overal de schuld van.

Zijn vader is een narcist. Hij weet en kan alles beter dan anderen. Hij voelt zich superieur en zo gedraagt hij zich ook.

‘Mijn bezit kent geen pijn.’

Klaas-Jan is bang voor zijn vader, omdat hij nooit weet in welke stemming hij is en wanneer de mishandelingen weer beginnen. Hij mag er met niemand over praten. Het is het geheim van zijn vader en hem. Klaas-Jan loopt constant op zijn tenen om het zijn vader naar de zin te maken, maar tevergeefs. Nooit is het goed, wat hij ook zegt of doet.

Als kind leeft Klaas-Jan in een fantasiewereld, wat zijn vader hardhandig afkeurt. Klaas-Jan krijgt last van nachtmerries. Daarnaast ziet hij, als hij in bed ligt, schaduwen. Hier is hij niet bang voor, omdat hij begrijpt dat ze het goed met hem voor hebben. Hij noemt ze zijn beschermengelen.

‘Ik ben altijd waakzaam, maar in de badkamer des te meer;’

Hoe ouder Klaas-Jan wordt, hoe meer hij in opstand komt tegen zijn vader. Van het bange kind zie je Klaas-Jan uitgroeien tot een jongeman, die probeert voor zichzelf op te komen.

Voor de buitenwereld is James een hardwerkende horecaondernemer, die het beste met zijn gezin en met andere mensen voor heeft en altijd voor ze klaarstaat. Iemand waar ze op kunnen bouwen.

‘Achter die lach zitten altijd geheimpjes.’

Moeder Freaudelène is een lieve zachtaardige vrouw, die veel liefde en begrip heeft voor Klaas-Jan, maar niks afweet van wat zich er afspeelt tussen vader en zoon.

MIJN MENING:
De auteur heeft een moedig en realistisch verhaal geschreven over zijn mistroostige jeugd. Hij beschrijft alle gruwelijke lichamelijke en geestelijke mishandelingen tot in detail. Gebeurtenissen en situaties weet hij beeldend te beschrijven.
De gedachtegang, gevoels- en beleefwereld van Klaas-Jan worden in een fijne en begrijpelijke schrijfstijl verwoord.

De auteur weet te raken door zijn levendige pijnlijke beschrijvingen. Toch was enige afstand zo nu en dan merkbaar. Dat is ook niet vreemd, als je je realiseert waar de auteur doorheen is gegaan tijdens het schrijven.
Alle herinneringen en gevoelens, die diep weggestopt zaten moest hij toelaten, zowel in emoties als beeld en geluid. Alles moest opnieuw beleefd worden om zijn verhaal zo goed mogelijk van zich af te kunnen schrijven.

In het voorwoord staat ‘Mijn benen angstvallig, bibberend en schokkend bij elkaar gehouden verscheen woord na woord op het beeldscherm.’

Ga er maar aanstaan om op deze manier je gedachten te ordenen, je emoties de baas te blijven en dan überhaupt nog een letter op papier te krijgen.

Vol van lang niet toegelaten emoties heeft de auteur een triest verhaal weten te schrijven en de courage gehad dit met ons te durven delen.

Na vele jaren is zijn geheim, geen geheim meer.

Wouter heeft zich ondanks alle verdriet, pijn, eenzaamheid, het niet toelaten van gevoelens en het contact met zichzelf te hebben verloren, lang staande weten te houden en voor het oog normaal kunnen functioneren. Hij studeerde en heeft zichzelf én zijn eigen weg in het leven gezocht en gevonden. Diep respect!

‘Hoera, je hebt een nieuw inzicht ontvangen.’