Een onvervalste page-turner die een beroep doet op de spitsvondigheid van de lezer

Het boek, dat uit drie delen bestaat, speelt zich af tussen vrijdag 7 maart 2015 en dinsdag 12 mei 2015 in Nepal en Amsterdam. De verbijsterende epiloog vertelt wat er op 5 september 2015 gebeurt.

De auteur neemt de lezer mee in het leven van vier jongvolwassenen; Anne droomt van haar eigen winkel in Oosterse spullen. Haar vriend Tom Disco is DJ en wil Anne graag helpen haar droom te verwezenlijken. Peter heeft een rijke vader die vindt dat Peter maar moet gaan werken om zijn studie te betalen. Lizzy werkt in een coffeeshop; haar vader is miljonair, maar ze wil geen geld van hem aannemen. Ze staat alleen in de coffeeshop als Peter binnengewandeld komt; het klikt. Ze gaan er samen een leuke dag van maken; drugs, alcohol en seks zijn hier onderdeel van.

Al snel ontstaat het idee om met z’n vieren naar Nepal te gaan om inkopen te doen voor Anne haar toekomstige winkel. Wat een leuke reis had moeten worden, wordt een ramp van ongekende omvang. Een zware aardbeving treft Nepal. Huizen, gebouwen, wegen, het vliegveld en verkeerstoren worden verwoest. Er vallen duizenden doden en gewonden.

Een Nederlander mag een week gaan mediteren in Osho Tapoban in ruil voor zijn ervaring, die het blad Happinez zal publiceren. De lijst van wat er allemaal niet mag tijdens de meditatieweek is enorm. Zijn verbazing is dan ook groot als hij ziet dat veel volgelingen zich hier niet aan houden.

We zijn verlicht!’ ‘We zijn verlicht!’ ‘We zijn verlicht!’

Hij volgt de Amerikaanse Noa en Nederlander Erik Kotter naar de aardbeienvelden; hij ziet wat zich daar afspeelt en filmt alles.

Erik is terug in Nederland en ontvangt van Noa een rode hartvormige USB-stick en een sleutel van een bagagekluis. Op de USB-stick staat een Word-document en een videofragment.

Erik Kotten, ik ken jouw geheim. Ik weet wie je bent. Ik weet waar je woont. Ik weet wat je doet. Ik weet wat je gedaan hebt in Osho Tapoban. Bekijk eerst de beelden op de USB-stick.

Het is duidelijk dat Erik wordt gechanteerd; hij moet cocaïne naar Nepal smokkelen. Tot in detail staat beschreven wat hij moet doen, meenemen en op welke dag en tijdstip hij vertrekt en terugkeert. Doet hij dit niet, dan zal zijn geheim bekend worden.

Loopt dit goed af?

De cover toont de afbeelding van de rode hartvormige USB-stick, die als een rode draad door het verhaal loopt.

‘Kathmandu Hipsters’ schetst een goed beeld van het leven en de cultuur van Nepal; de altijd vriendelijke en behulpzame taxichauffeurs, het relaxte leven, de drugsmokkel en de vieze omgeving waarin kinderen op straat liggen te slapen.

Het verhaal geeft de lezer aardrijks- en geschiedkundige kennis mee, vertelt over het mediteren, maar het blijft spannend tot het eind.

De auteur heeft een aandrang om in herhaling te vallen; de vluchtnummers worden eindeloos herhaald, de woorden van de taxichauffeurs, de bijzonderheden van de rugzakken en toch is dit niet storend, omdat het past bij het verhaal.

Langzaam voert de auteur de diverse personages op. In een fijnzinnige schrijfstijl verwoordt de auteur over Hipsters die denken dat liefde en spiritualiteit te koop is met drank, seks en drugs. Er gebeurt heel veel in dit briljant en met veel vernuft geschreven verhaal, maar de auteur zorgt ervoor dat het overzichtelijk blijft. Humor ontbreekt niet en gebeurtenissen vloeien als vanzelfsprekend in elkaar over.

Aan het eind van het verhaal kun je je als lezer afvragen: Zijn vrienden te vertrouwen? En tot wat zijn mensen in staat voor geld?

Een onvervalste page-turner die een beroep doet op de spitsvondigheid van de lezer.

De horizon was van mij. De horizon was van iedereen. Je nam wat je gaf en gaf wie je was. Iedereen was thuis.