Een Franse geisha in Japan, droom of werkelijkheid?

Op de linkeroever van de Seine bevindt zich het piepkleine, Japanse winkeltje, waar Pam haar dagen doorbrengt. Ze verzorgt de bonsaiboompjes en maakt ikebana-boeketten. Hoewel geboren en getogen in Melun, vlak onder Parijs, leidt ze haar leven als een Japanse. Ze kleedt zich het liefst in kimono, loopt met kleine elegante stapjes en drinkt kopjes Sakura-thee. Op een dag komt Thad haar winkeltje binnen, Breton van geboorte, maar eveneens gebiologeerd door Japan. Hij is ervan overtuigd dat hij eens een samoerai zal zijn. Ze worden op slag verliefd. Haast ongemerkt verdiept hun relatie zich en trekt Thad bij Pam in.

“Omdat hij zogenaamd extreem kouwelijk was, kwam hij aanzetten met onwaarschijnlijke lagen kledingstukken over elkaar heen, die hij al gauw in het rond strooide om zo snel mogelijk naakt tegen Pams lichaam aan te kunnen kruipen. De volgende dag vertrok hij licht van lijf en leden, ontdaan van zijn teveel aan kleren.”

Af en toe verdwijnt Thad wekenlang “voor zijn werk”, Pam heeft geen idee waarheen. Zij studeert Japans en leert ikebana, het Japans bloemschikken, van Matsuko, de vrouw van haar baas, dr.  Atsura. De laatste is behalve eigenaar van de winkel ook Pams ‘danna’, in Japan de beschermheer van een geisha. Hij ondersteunt haar, als dat nodig is, ook financieel. Hoewel het daar absoluut niet gebruikelijk is dat hij een seksuele relatie aangaat met de geisha, is dat hier wel het geval. Overigens is hij heel zorgzaam voor haar en laat hij zich niet zien als Thad in de buurt is. Als Thad plotseling afreist naar Japan, besluit Pam ook te vertrekken om hem te zoeken.

Onafhankelijk van elkaar zien we de twee hoofdpersonen in het land van hun dromen een ontwikkeling doormaken, Japan is nu een modern land, geisha’s zijn er niet veel meer en samoerai nog minder. (Helaas houdt de schrijfster een misverstand in leven. Geisha’s waren er niet voor seks, het waren veelzijdig opgeleide vrouwen, die hoog aanzien genoten.) Voor Pamela en Thad wordt het een zoektocht naar en in zichzelf.  Wat is mijn doel in het leven, wat betekent het om geisha of samoerai te zijn en is dat wat ik wil?

Twee werelden, aan één kant die van de steeds weer terugkerende televisieseries Kung Fu en Dallas. Pam is bijvoorbeeld genoemd naar een van de hoofdpersonen uit Dallas, waar haar moeder gek op was. Thad laat zich in visioenen leiden door de wijze Sensei uit Kung Fu. De andere kant toont het ‘gewone’ leven in Frankrijk en in Japan. Af en toe komt het wat gekunsteld over. In de titels van de hoofdstukken bijvoorbeeld:

“Hoofdstuk 7, ‘Waarin we vernemen dat Richard Chamberlain in De Doornvogels geloofwaardiger overkomt dan in Shogun.’”

Isabelle Artus studeerde informatica en communicatie. Ze werd journaliste bij een psychologiemagazine. Sinds een paar jaar heeft ze een leidende functie bij Guerlain, producent van parfum en make-up. Haar debuutroman is inmiddels vertaald in het Duits, Spaans en Nederlands. Martine Woudt weet beelden uit de oorspronkelijk Franse roman goed te vertalen:

“In deze bedrukte stemming, zwaar als een pronkkimono, maakte Nobu zijn opwachting bij zijn moederlijk huis: een mooie traditionele, gelijkvloerse minka van donker hout, langs een geplaveide straat die zwak werd verlicht met ronde lantaarns.”

Twee mensen in een voor hen onbekende wereld, soms onhandig, met behoefte aan hulp, dan weer verrassend goed aangepast aan die vreemde cultuur, het blijft boeien, tot de laatste bladzijde blijf je je afvragen hoe dit afloopt. Een aanrader.