Lezersrecensie
Een heerlijk duister en psychologisch roman voor de donkere en koude winteravonden!!
Recensie: Voor ik je loslaat – Marieke Nijkamp
https://denachtvlinders.nl/2017/recensie-voor-ik-je-loslaat-marieke-nijkamp/
Marieke Nijkamp kennen we allemaal van het boek 54 Minuten,die fascinerend genoeg eerst in het Engels verscheen, voordat het in ons landje gepubliceerd werd. Haar meest recente boek Voor ik je loslaat verschijnt daarentegen tegelijkertijd in het Engels en Nederlands. Alhoewel Voor ik je loslaat een hele andere insteek heeft, als Nijkamps eerste boek, heeft het ook overeenkomsten. Beiden boeken hebben namelijk dezelfde naargeestige en dreigende sfeer, waarin je als lezer voortdurend voelt dat er iets heel erg mis is…
‘Corey en Kyra groeien samen op in het afgelegen plaatsje Lost Creek in Alaska en zijn hun hele jeugd onafscheidelijk. Tot Corey verhuist. Het afscheid is moeilijk, maar Corey belooft terug te komen om haar vriendin op te zoeken.
Een paar dagen voor het zover is, krijgt Corey het schokkende bericht dat Kyra dood is aangetroffen - drijvend onder het ijs. Ze is er kapot van en kan niet geloven dat Kyra zelfmoord heeft gepleegd, zoals wordt gesuggereerd. Ze voelt gewoon dat er iets niet klopt.
Eenmaal terug in haar geboorteplaats groeit haar wantrouwen en raakt ze er steeds meer van overtuigd dat Lost Creek geheimen heeft, geheimen die ze niet begrijpt, maar die haar de koude rillingen bezorgen. In de donkere winter van Alaska gaat ze op zoek naar antwoorden terwijl de sfeer in het dorp steeds grimmiger wordt...’
De sfeer van het boek doet heel erg denken aan televisieseries zoals Wayward Pines en films zoals The Village. Een dorp die zich tegen je keert en de invloed van een groep mensen. Die constante dreiging levert een naargeestige en bedreigende sfeer op die constant aanwezig is in het verhaal. En dit zorgt voor een constante spanning, evenals de vragen waar Corey mee rondloopt. Hierbij wordt er in het verhaal veel gebruik gemaakt van suggestie, dat wil zeggen; wat er mogelijk met Kyra gebeurd kan zijn. Tel daar ten slotte nog het koude Alaska als omgeving bij op en je hebt alle elementen in huis voor een heerlijk griezelverhaal. De psychiatrische aandoening waar Kyra aan lijdt zorgt voor een flinke dosis psychologie. Dit zorgt ervoor dat thema’s als anders zijn en al dan niet geaccepteerd worden, heel belangrijk worden in het boek.
Tijdens het lezen van Voor ik je loslaat, merk je dat Marieke Nijkamp gegroeid is in haar manier van schrijven. In haar vorige boek wisselde ze vooral veel van personage, om hierdoor een drie dimensionaal beeld te geven, van wat een schietpartij op een middelbare school losmaakt. In haar nieuwste boek beleven we het verhaal vooral door de ogen van Corey, die om moet gaat met de dood van haar beste vriendin. Ze heeft hierbij het constante vermoeden, dat Kyra niet zelf gekozen heeft voor haar dood. Nijkamp legt hierbij de nadruk op de naargeestige sfeer in het stadje en de band tussen Corey en Kyra. Hierbij is op een mooie wijze gekozen om de het verhaal op momenten te onderbreken met brieven van Nina en stukken waarin de sfeer in het dorp als een soort toneelstuk wordt neergezet. Dit geeft een diepere laag en een originele draai aan het boek.
Dit betekent dat Voor ik je loslaat heerlijk griezelig en psychologisch leesvoer is voor de koude winterdagen. Vooral de sfeer van het boek en de originele manier van schrijven maken indruk!
https://denachtvlinders.nl/2017/recensie-voor-ik-je-loslaat-marieke-nijkamp/
Marieke Nijkamp kennen we allemaal van het boek 54 Minuten,die fascinerend genoeg eerst in het Engels verscheen, voordat het in ons landje gepubliceerd werd. Haar meest recente boek Voor ik je loslaat verschijnt daarentegen tegelijkertijd in het Engels en Nederlands. Alhoewel Voor ik je loslaat een hele andere insteek heeft, als Nijkamps eerste boek, heeft het ook overeenkomsten. Beiden boeken hebben namelijk dezelfde naargeestige en dreigende sfeer, waarin je als lezer voortdurend voelt dat er iets heel erg mis is…
‘Corey en Kyra groeien samen op in het afgelegen plaatsje Lost Creek in Alaska en zijn hun hele jeugd onafscheidelijk. Tot Corey verhuist. Het afscheid is moeilijk, maar Corey belooft terug te komen om haar vriendin op te zoeken.
Een paar dagen voor het zover is, krijgt Corey het schokkende bericht dat Kyra dood is aangetroffen - drijvend onder het ijs. Ze is er kapot van en kan niet geloven dat Kyra zelfmoord heeft gepleegd, zoals wordt gesuggereerd. Ze voelt gewoon dat er iets niet klopt.
Eenmaal terug in haar geboorteplaats groeit haar wantrouwen en raakt ze er steeds meer van overtuigd dat Lost Creek geheimen heeft, geheimen die ze niet begrijpt, maar die haar de koude rillingen bezorgen. In de donkere winter van Alaska gaat ze op zoek naar antwoorden terwijl de sfeer in het dorp steeds grimmiger wordt...’
De sfeer van het boek doet heel erg denken aan televisieseries zoals Wayward Pines en films zoals The Village. Een dorp die zich tegen je keert en de invloed van een groep mensen. Die constante dreiging levert een naargeestige en bedreigende sfeer op die constant aanwezig is in het verhaal. En dit zorgt voor een constante spanning, evenals de vragen waar Corey mee rondloopt. Hierbij wordt er in het verhaal veel gebruik gemaakt van suggestie, dat wil zeggen; wat er mogelijk met Kyra gebeurd kan zijn. Tel daar ten slotte nog het koude Alaska als omgeving bij op en je hebt alle elementen in huis voor een heerlijk griezelverhaal. De psychiatrische aandoening waar Kyra aan lijdt zorgt voor een flinke dosis psychologie. Dit zorgt ervoor dat thema’s als anders zijn en al dan niet geaccepteerd worden, heel belangrijk worden in het boek.
Tijdens het lezen van Voor ik je loslaat, merk je dat Marieke Nijkamp gegroeid is in haar manier van schrijven. In haar vorige boek wisselde ze vooral veel van personage, om hierdoor een drie dimensionaal beeld te geven, van wat een schietpartij op een middelbare school losmaakt. In haar nieuwste boek beleven we het verhaal vooral door de ogen van Corey, die om moet gaat met de dood van haar beste vriendin. Ze heeft hierbij het constante vermoeden, dat Kyra niet zelf gekozen heeft voor haar dood. Nijkamp legt hierbij de nadruk op de naargeestige sfeer in het stadje en de band tussen Corey en Kyra. Hierbij is op een mooie wijze gekozen om de het verhaal op momenten te onderbreken met brieven van Nina en stukken waarin de sfeer in het dorp als een soort toneelstuk wordt neergezet. Dit geeft een diepere laag en een originele draai aan het boek.
Dit betekent dat Voor ik je loslaat heerlijk griezelig en psychologisch leesvoer is voor de koude winterdagen. Vooral de sfeer van het boek en de originele manier van schrijven maken indruk!
1
Reageer op deze recensie
