Soms is iemand verlaten het meest liefdevolle dat je kunt doen

Maribeth, veertiger, leidt een druk leven in New York met man, tweeling van vier en een fulltime baan. Op een dag wordt ze getroffen door een hartaanval en wordt ze gedwongen het rustig aan te doen. Alleen lukt haar dat niet doordat het dagelijks leven gewoon doorgaat en zowel haar man, kinderen, als haar moeder die tijdelijk bij haar woont om haar te ondersteunen, een beroep op haar blijven doen. Totdat het Maribeth te veel wordt en ze een impulsief besluit neemt: ze gaat er vandoor, alleen, zonder man en kinderen. Maribeth komt terecht in Pittsburgh en begint daar aan een anoniem leven. Eindelijk komt ze tot rust en kan ze aan haar herstel werken. Ze maakt nieuwe vrienden en heeft tijd om haar leven te overdenken. Wie is ze eigenlijk, waar komt ze vandaan, wat wil ze met haar relatie? Allemaal vragen waar Maribeth aan het eind van het verhaal een antwoord op heeft gevonden.

Wat Maribeth doet is waar veel moeders ongetwijfeld over fantaseren, maar het uiteindelijk niet doen. Huis en haard achterlaten en niets of niemand om je heen om wie je je moet bekommeren, alleen maar jezelf. Als dit boek een boodschap zou moeten bevatten, dan is het in ieder geval wel dat je je als moeder niet moet wegcijferen, maar ook aan jezelf moet denken en dat me-time essentieel is om goed te kunnen blijven functioneren. Alleen, je zult het zelf moeten doen....

Het boek leest vlot weg. Geen enkel moment zakt het in. Dat komt ook door de vrij korte hoofdstukken, waardoor de vaart erin blijft.

Er komen verschillende mooie zinnen in het boek voor die tot nadenken stemmen, bijvoorbeeld: ‘Het was net als een staartdeling: er was altijd een rest.’ of ‘Als ze dacht aan weggaan, weggaan bij Jason, bij haar kinderen, hoorde ze in gedachten steeds Luca’s woorden: Je zult het zelf moeten doen.’

Gayle Forman is vooral bekend als Young Adult auteur. Dit is haar eerste roman voor volwassenen. Hoewel het een uniek verhaal is en het in het dagelijks leven niet in dank wordt afgenomen als een moeder doet wat Maribeth doet, is het geen zwaar op de hand liggend verhaal geworden. Eerder een luchtige feelgood roman waarvan je aan het eind denkt: wat jammer dat het uit is....