Lezersrecensie
Be ever Wonderful
'Orangeboy' - Patrice Lawrence
Genre: Young Adult
Uitgeverij: Imagine YA Books
ISBN: 9789463334624
Uitvoering: paperback
Aantal pagina’s: 446
Verschijningsdatum: 15 Maart 2019
Met grote dank aan Uitgeverij Imagebooks voor het recensie-exemplaar.
Inhoud
De Zestienjarige ik-persoon ‘Marlon’ probeert niet in de voetsporen van zijn broer Andre te treden. Andre heeft na een criminele jeugd waarbij hij in drugs handelde, bij een ongeluk een hersenbeschadiging opgelopen. Hun moeder is druk bezig om Marlon op het rechte pad te houden wanneer er plotseling een mooi meisje bij hem voor de deur staat. Ze gaan zelfs samen naar de kermis, waar een dramatisch voorval het startschot vormt van een duizelingwekkende achtbaan aan gebeurtenissen.
Mijn mening
Een voor mij nieuwe Uitgeverij van Young Adult boeken ‘Imagine’ is onderdeel van Imagebooks en komt bij de lancering met een viertal titels waarvan deze Orangeboy er een is. En wat een prachtige boeken om te zien. Omslagen zijn mooi vormgegeven en met luxe details uitgevoerd volgens de jongste druktechnieken. De boeken zijn dik en herkenbaar aan een doorgevoerde lay-out. Het zijn stuk voor stuk sieraden voor in de boekenkast. De overige titels zullen ook hier bij de Perfecte Buren een recensie verkrijgen.
Dit boek van Patrice Lawrence stamt al uit 2016 en won diverse prijzen alvorens het nu vertaald en wel in mijn handen ligt. Het boek is met vierenhalfhonderd pagina’s dik te noemen en leest als een TGV. Als binge-lezen nog geen woord is, heeft dit boek het voor mij op de kaart gezet. Negentien hoofdstukken lang, heb ik gedacht: ‘Nou, nog eentje dan’. En voor ik het wist had ik het uit.
Hoe komt dat dan, vraagt u zich af. Doordat het naast verschrikkelijk spannend, ook aangrijpend en eigentijds is. Deze ellende kan iedere jongere in de eenentwintigste eeuw overkomen. En niet omdat hij behoort tot een risicogroep maar omdat hij er vandaan probeert te blijven. En omdat andere factoren dan goede wil ervoor zorgen dat je, voordat je het weet, wordt meegesleurd in een ‘way-of-life’ waar je niet meer uit kunt ontsnappen.
De jongeren van tegenwoordig hebben meer verleidingen dan er vroeger waren. Nu ben ik echt oud. Vandaag zag ik dagboeken van jongeren uit mijn jeugd die met tienertoer gingen. Vier dagen kon je reizen en zijn, zonder je ouders. Zonder dat iemand wist waar je was. En dat is tegenwoordig onmogelijk. En weten niet alleen jouw vrienden maar ook jouw vijanden waar je bent. En ben je nergens meer veilig. En dat thema maakt dit boek zo van nu. Samen met een schrijfstijl die naadloos aansluit bij de belevingswereld van onze generatie jongvolwassenen. De straattaal en de regels die op de straat gelden zijn realistisch opgenomen. Ouders die dit lezen krijgen aanvankelijk de behoefte om de vleugels beschermend om hun kinderen heen te slaan. Om dan de ruimte te geven om ze ook in het huidige tijdsbeeld zonder treinkaart op tienertoer te laten gaan. De wereld ontdekken was en is te mooi om te verbieden.
Eindoordeel
Orangeboy is een boek voor jongeren van alle geloof, geslacht, kleur en achtergrond. Het is niet belerend maar herkenbaar. Qua gebeurtenissen en qua onderlinge relaties. Maar misschien is het voor de doelgroep meer uitnodigend wanneer ik zeg dat je het vooral niet moet lezen. Dat heeft vaak een tegendraads effect. Tegen ouders wil ik zeggen, lees dit boek. Het toont aan dat kinderen, ongeacht wat er gebeurt, altijd de behoefte houden en houvast halen uit ouders die er voor ze zijn, ook wanneer er verder even niets is. Dat hoe dom je ook doet, je altijd weer kunt landen in de openstaande armen van je moeder of je vader. Dat heeft de auteur zo mooi verwoord. Dat je beter wilt zijn dan je broer. En ook wilt zijn als je broer. Dat je niet met je ouders wilt zijn, totdat je ze nodig hebt. En dat je het als ouders en kind over een ding eens kunt zijn: Be ever wonderful.
Dit boek was voor mij als muziekliefhebber weer een groot feest. Earth Wind & Fire, The Jacksons, John Coltrane, Billie Paul, Bill Withers. Er was weer genoeg te beluisteren tijdens het lezen. Met dank aan de auteur.
Orangeboy krijgt van mij vier sterren.
Mijn persoonlijke songtekst
‘What I wanna do, and what I'd like to tell you
may not be, as you see,
as you live today, what I wanna say
Is be ever wonderful in your own sweet way.
(Earth, Wind and Fire – Be ever Wonderful)
Peter van Bavel
De Perfecte Buren
Genre: Young Adult
Uitgeverij: Imagine YA Books
ISBN: 9789463334624
Uitvoering: paperback
Aantal pagina’s: 446
Verschijningsdatum: 15 Maart 2019
Met grote dank aan Uitgeverij Imagebooks voor het recensie-exemplaar.
Inhoud
De Zestienjarige ik-persoon ‘Marlon’ probeert niet in de voetsporen van zijn broer Andre te treden. Andre heeft na een criminele jeugd waarbij hij in drugs handelde, bij een ongeluk een hersenbeschadiging opgelopen. Hun moeder is druk bezig om Marlon op het rechte pad te houden wanneer er plotseling een mooi meisje bij hem voor de deur staat. Ze gaan zelfs samen naar de kermis, waar een dramatisch voorval het startschot vormt van een duizelingwekkende achtbaan aan gebeurtenissen.
Mijn mening
Een voor mij nieuwe Uitgeverij van Young Adult boeken ‘Imagine’ is onderdeel van Imagebooks en komt bij de lancering met een viertal titels waarvan deze Orangeboy er een is. En wat een prachtige boeken om te zien. Omslagen zijn mooi vormgegeven en met luxe details uitgevoerd volgens de jongste druktechnieken. De boeken zijn dik en herkenbaar aan een doorgevoerde lay-out. Het zijn stuk voor stuk sieraden voor in de boekenkast. De overige titels zullen ook hier bij de Perfecte Buren een recensie verkrijgen.
Dit boek van Patrice Lawrence stamt al uit 2016 en won diverse prijzen alvorens het nu vertaald en wel in mijn handen ligt. Het boek is met vierenhalfhonderd pagina’s dik te noemen en leest als een TGV. Als binge-lezen nog geen woord is, heeft dit boek het voor mij op de kaart gezet. Negentien hoofdstukken lang, heb ik gedacht: ‘Nou, nog eentje dan’. En voor ik het wist had ik het uit.
Hoe komt dat dan, vraagt u zich af. Doordat het naast verschrikkelijk spannend, ook aangrijpend en eigentijds is. Deze ellende kan iedere jongere in de eenentwintigste eeuw overkomen. En niet omdat hij behoort tot een risicogroep maar omdat hij er vandaan probeert te blijven. En omdat andere factoren dan goede wil ervoor zorgen dat je, voordat je het weet, wordt meegesleurd in een ‘way-of-life’ waar je niet meer uit kunt ontsnappen.
De jongeren van tegenwoordig hebben meer verleidingen dan er vroeger waren. Nu ben ik echt oud. Vandaag zag ik dagboeken van jongeren uit mijn jeugd die met tienertoer gingen. Vier dagen kon je reizen en zijn, zonder je ouders. Zonder dat iemand wist waar je was. En dat is tegenwoordig onmogelijk. En weten niet alleen jouw vrienden maar ook jouw vijanden waar je bent. En ben je nergens meer veilig. En dat thema maakt dit boek zo van nu. Samen met een schrijfstijl die naadloos aansluit bij de belevingswereld van onze generatie jongvolwassenen. De straattaal en de regels die op de straat gelden zijn realistisch opgenomen. Ouders die dit lezen krijgen aanvankelijk de behoefte om de vleugels beschermend om hun kinderen heen te slaan. Om dan de ruimte te geven om ze ook in het huidige tijdsbeeld zonder treinkaart op tienertoer te laten gaan. De wereld ontdekken was en is te mooi om te verbieden.
Eindoordeel
Orangeboy is een boek voor jongeren van alle geloof, geslacht, kleur en achtergrond. Het is niet belerend maar herkenbaar. Qua gebeurtenissen en qua onderlinge relaties. Maar misschien is het voor de doelgroep meer uitnodigend wanneer ik zeg dat je het vooral niet moet lezen. Dat heeft vaak een tegendraads effect. Tegen ouders wil ik zeggen, lees dit boek. Het toont aan dat kinderen, ongeacht wat er gebeurt, altijd de behoefte houden en houvast halen uit ouders die er voor ze zijn, ook wanneer er verder even niets is. Dat hoe dom je ook doet, je altijd weer kunt landen in de openstaande armen van je moeder of je vader. Dat heeft de auteur zo mooi verwoord. Dat je beter wilt zijn dan je broer. En ook wilt zijn als je broer. Dat je niet met je ouders wilt zijn, totdat je ze nodig hebt. En dat je het als ouders en kind over een ding eens kunt zijn: Be ever wonderful.
Dit boek was voor mij als muziekliefhebber weer een groot feest. Earth Wind & Fire, The Jacksons, John Coltrane, Billie Paul, Bill Withers. Er was weer genoeg te beluisteren tijdens het lezen. Met dank aan de auteur.
Orangeboy krijgt van mij vier sterren.
Mijn persoonlijke songtekst
‘What I wanna do, and what I'd like to tell you
may not be, as you see,
as you live today, what I wanna say
Is be ever wonderful in your own sweet way.
(Earth, Wind and Fire – Be ever Wonderful)
Peter van Bavel
De Perfecte Buren
1
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Peter van Bavel
Gesponsord
Deze thriller trekt je razendsnel mee in een complot met onbetrouwbare staatslieden met hun eigen agenda's, internationale conflicten en hoogoplopende bedreigingen voor de samenleving.
