de weg kwijt..

Ook in dit tweede deel (dochter vermist was de eerste) vanuit meerdere personages geschreven. Ik blijf met een beetje ongemakkelijk gevoel achter. De hoofdpersoon houdt er nogal een raar seksleven op na omdat ze haar verleden niet verwerkt heeft. Ik blijf me irriteren aan één van de mannelijke hoofdpersonages en als er dan ook nog sprake is van een ingewikkelde polygamische verhouding van weer iemand anders, het verleden nog moet worden verwerkt, raak ik het spoor volledig bijster. Ik blijf met een teleurgesteld gevoel zitten. Of ze moet het goed maken in een volgend deel.