Vooraf wil ik even opmerken dat ik het raar vind dat dit boek, het tweede in een - voorlopige - reeks van 3, als eerste vertaald werd. Vooral omdat het eerste boek, Maisie Dobbs, onderscheiden werd met verschillende prijzen.

Dit boek is zeer geslaagd als stijloefening. De sfeer van het eind van de jaren '20 wordt fantastisch beschreven: de grote oorlog die nog alom tegenwoordig is in de hoofden van de mensen; de enorme verschillen tussen het, meestal werkloze, plebs en de Engelse aristocratie.

Ook de hoofdpersonages passen in dit plaatje: Maisie Dobbs, een kamermeisje dat zich, met de steun van haar werkgeefster, heeft kunnen opwerken tot zelfstandig detective, valt nu in de middenklasse. Maar vooral haar assistent Billy Beale wordt perfect getypeerd als een echte volksjongen.

Het verhaal zelf haalt helaas niet hetzelfde niveau. Ik kan niet echt zegen waarom, maar het verhaal deed mij de hele tijd denken aan een aflevering uit de serie "Murder she wrote".

De plot is nogal rechtlijnig. Als je je een beetje interesseert voor WO I, of als je toevallig de film "Four feathers" gezien hebt, kan je aan de hand van de achterflap het verhaal al bijna voorspellen. In dat geval rest er alleen nog de vraag wie de dader is, vooraleer je maar 1 bladzijde gelezen hebt. Als je zonder deze voorkennis aan het boek begint, zal het verhaal je waarschijnlijk beter bevallen.

Ook wordt er nogal veel aandacht besteed aan gebeurtenissen in de familiekring, die eigenlijk weinig of geen toegevoegde waarde geven aan het verhaal. Als dan ook al deze verhaallijntjes nog vlug vlug moeten worden afgesloten in het laatste hoofdstuk, blijf je als lezer met gemengde gevoelens achter.

Je kan dit boek het best vergelijken met een kabbelend beekje: prachtig als je het net ontdekt, maar op den duur gaat het geluid je toch een beetje storen.